Таиландта Һинд дине

Таиландта Һинд дине тарафдарларының берникадәр өлеше кала бирә. Алар күбесенчә шәһәрләрендә яшиләр. Үткәндә, дәүләт Кхмер Империясе тәэсире астында булган, аның көчле Һинд дине тамырлары булган. Таиланд бүгенге көндә күбесенчә Буддист дәүләте булуга карамастан, Таиланд мәдәниятенең күп элементлары һәм символизмы Һинд дине тәэсирен һәм мирасын күрсәтә. Мәсәлән, популяр Рамакиен эпосы Рамаянага нигезләнгән.[1] Таиландның Патша эмблемасында Вишнуның атлана торган ваһанасы Гаруда сурәтләнгән.[2]

Таиландта, Баңкокта Брахма муртисы

Баңкок янындагы Пхра Нахон Си Аюттхая Таи шәһәре Раманың туу урыны хөрмәтенә Айодхья дип атала. Ритуалларда Брахманизмдан килеп чыккан күпсанлы чагылышлар бар, мәсәлән, изге бауларны куллану һәм кабырчыклардан суны агызу. Дәвам иттереп, Таилар Буддизм белән беррәттән Һинд дине ходайларына табыналар, мәсәлән, мәшһүр Эраван Гыйбадәтханәсендә Брахмага, Ганеша, Индра һәм Шива сыннарында һәм Һинд дине Ходайларына карый торган символлар бар, мәсәлән, Гаруда, монархия символы. Гыйбадәтханә стеналарында рельефлар, мәсәлән, Сурин янында 12-енче гасыр "Прасат Сихорафум" биюче Шиваны һәм кечерәк Парвати, Вишну, Брахма һәм Ганеша сурәтләрен күрсәтә.[3]

Дэвасатхан ул Патша Рама I тарафыннан 1784 елда нигезләнгән Һинд дине гыйбадәтханәсе. Гыйбадәтханә Таиландта Браминизмның үзәге булып тора. Патша мәхкәмәсе Браминнары гыйбадәтханәдә эшлиләр, алар елында берничә патша церемониясе башкаралар.

Ел саен "Триямпаваи-Трипаваи" буларак мәгълүм Гигант Таган церемониясе Таиландның төп шәһәрләрендә 1935 елга кадәр үткәрелгән, шуннан соң ул саклык сәбәпләре аркасында туктатылган.[4] Церемониянең исеме ике Тамил лозунгыннан килә: "Тирувемпаваи" һәм "Тируппаваи". "Тирувемпаваи"дан Тамил шигырьләр - poet pratu sivalai ("Шива Ходаеның йортының порталларын ачу") - бу церемониядә укылган һәм шулай ук Таи Патшасының Таҗ кию церемониясе булган.[5] Т.П. Минакшисундарам буенча, фестивальнең исеме Тхируппаваи шулай ук укылырга мөмкин булуга ишарә итә.[6] Таган церемониясе Ходай ничек дөньяны яратканны күрсәткән. Кибетләрдән тыш, бигрәк тә шәһәрчекләрдә һәм авыл өлкәләрендә, муллык, уңыш Алиһәсе буларак Нанг Квакның сыннарын (Лакшминың юрамасы) күрергә була.[7][8]

Элита һәм патшаның өйдәгеләре, еш Браминнарны соңгы юлга озатуларны һәм Патшаның Сукалау Церемониясе кебек церемонияләргә яллыйлар, бу яхшы уңышны тәэмин итү өчен. Һинд диненең әһәмиятен инкарь итеп булмый, гәрчә күпчелек ритуаллар Буддизм белән катнашкан булса да.

Таи Халык Санын Алу буенча, Таиландта 52 631 Һинд дине тарафдары яши, алар халыкның 0,09%-ын тәшкил итәләр.[9]

Шулай ук карарга мөмкин

үзгәртү

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. Ramakien. Royal Thai Embassy. әлеге чыганактан 2020-09-17 архивланды. 2018-03-09 тикшерелгән.
  2. The concept of Garuda in Thai society. әлеге чыганактан 2019-03-24 архивланды. 2018-03-09 тикшерелгән.
  3. Sikhoraphum, Thailand, Arts & Archaeology Journal
  4. M. E. Manickavasagom Pillai (1986). Dravidian Influence in Thai Culture. Tamil University. p. 69. https://books.google.com/books?id=soFCAAAAYAAJ. 
  5. Upendra Thakur (1986). Some Aspects of Asian History and Culture. Abhinav. pp. 27–28. ISBN 978-81-7017-207-9. https://books.google.com/books?id=m42TldA_OvAC&pg=PA27. 
  6. Norman Cutler (1979). Consider Our Vow: Translation of Tiruppāvai and Tiruvempāvai Into English. Muttu Patippakam. p. 13. https://books.google.com/books?id=2fMOAAAAMAAJ. 
  7. Ara Wilson (2008), The Sacred Geography of Bangkok’s Markets, International Journal of Urban and Regional Research, Volume 32.3, September 2008, page 635
  8. Jonathan Lee, Fumitaka Matsuoka, Edmond Yee and Ronald Nakasone (2015), Asian American Religious Cultures, ABC, ISBN 978-1598843309, page 892
  9. архив күчермәсе, archived from the original on 2013-07-28, retrieved 2018-03-09