Владимир Кара-Мурза
Владимир Алексеевич Кара-Мурза (1959 елның 24 октябре, Мәскәү — 2019 елның 28 июле, Мәскәү[2]) — Россия журналисты, теле һәм радиотапшырулар алып баручы. Россия телевидениесе академиясе әгъзасы (2007 елдан 2019 елга кадәр)[3].
Владимир Кара-Мурза | |
---|---|
Туган телдә исем | рус. Владимир Алексеевич Кара-Мурза |
Туган | 24 октябрь 1959 Мәскәү, СССР |
Үлгән | 28 июль 2019[1] (59 яшь) Мәскәү, Россия |
Үлем сәбәбе | тромбоэмболия[d] |
Күмү урыны | Данилов зираты[d] |
Ватандашлыгы | СССР Россия |
Әлма-матер | МДУ тарих факультеты[d] |
Һөнәре | журналист, телеалыпбаручы, радиотапшырулар алып баручысы, мөхәррир |
Сәяси фирка | Солидарность[d] |
Балалар | Владимир Кара-Мурза[d] |
Ата-ана | |
Кардәшләр | Кара-Мурза, Алексей Алексеевич[d] |
Тормыш юлы
үзгәртүВладимир Кара-Мурза 1959 елның 24 октябрендә Мәскәүдә туган. 1981 елда «иң яңа заман тарихы укытучысы» белгечлеге буенча Мәскәү дәүләт университетының тарих факультетын тәмамлый[4]. Аның белән параллель агымда Олег Добродеев укыган[5].
«Мухоморы» арт-төркеме эшчәнлегендә катнашкан, «Алтын диск» магнитоальбомының автордашы була, кинооператор ролендә чыгыш ясаган (техниканы төркемгә яшерен Екатерина Деготь тәкъдим итә)[6][7][8].
1982—1992 елларда тарих буенча шәхси репетиторлык белән шөгыльләнә[9], урам себерүче, кочегар булып эшли[10].
Карьера
үзгәртүТелевидение
үзгәртүТелевидениедә 1992 елдан бирле эшли. 1992—1993 елларда — «Останкино» РДТРКда (хәзер — «Первый канал») Евгений Киселёвның «Нәтиҗәләр» атналык программаның өлкән мөхәррире, аннары корреспонденты[11]. Анда Көньяк Курил һәмТөньяк Осетиядәге вакыйгалар турында тарихи темаларга материаллар эшләгән[12]. 1993 елның сентябрендә Киселёв һәм «Нәтиҗәләр»нең башка журналистлары белән бергә, шул ук елда Владимир Гусинский нигез салган, НТВ шәхси гомуммилли телекомпаниясенә күчә.
1993—1995 елларда — НТВ телекомпаниясенең мәгълүмат хезмәте корреспонденты, «Бүген» һәм «Нәтиҗәләр» программалары өчен сюжетлар ясаган[13]. 1995 елның 28 апреленнән 2001 елның 12 апреленә кадәр — НТВ телеканалындагы «Бүген төн уртасында» мәгълүмати-аналитик программасының авторы һәм алып баручысы була[14]. 1996 елда үзенең профессиональ эшчәнлеге өчен Россия Журналистлар берлегенең «Россиянең Алтын каләм» премиясенә лаек була[15]. 2000 елның мартыннан 2002 елның гыйнварына кадәр шулай ук «Гасыр шаһиты» атналык тарихи программасының авторы һәм алып баручысы.
2001 елның 14 апрелендә НТВның әйдәп баручы журналистлары белән бергә каналдан китү турында гариза яза һәм ТНТ каналына күчә[16].
2001 елның апреленнән 2002 елның гыйнварына кадәр — ТНТ һәм «ТВ-6» телеканалларында «Бүген ТНТда төн уртасында», «Утны сүндерегез» һәм «Бүген ТВ-6та» мәгълүмати-аналитик программалар авторы һәм алып баручысы[17][18]. «ТВ-6»да соңгы эфирны 2002 елның 21 гыйнварында 23:00 сәгатьтә үткәрә[19]. «ТВ-6» ябылганнан соң, башка журналистлар белән бергә яңа төзелгән ТВС телеканалы штатына күчә. 2002 елның июненнән 2003 елның июненә кадәр Владимир Кара-Мурза ТВС телеканалында «Кырлар», «Матбугат урыны» һәм «Утны сүндерегез» программаларын алып баручы. ТВСда соңгы эфиры 2003 елның 19 июнендә була[20]. ТВС телеканалы РФ Матбугат министрлыгы боерыгы буенча эфирдан 2003 елның 22 июнендә өзелә[21].
2003 елның 11 августыннан 2008 елның җәенә кадәр — RTVi телеканалында «Хәзер Россиядә» мәгълүмат программасын алып баручы[22][23].
2011 елның декабреннән 2012 елның мартына кадәр — Челтәрле иҗтимагый телевидениедә «Владимир Кара-Мурза белән иң мөһиме атна эчендә» тапшыруын алып баручы[24].
Радио
үзгәртү«Эхо Москвы»да 2003 елның июлендә «Кара-Морза репликасы» барган[25], 2003 елдан 2007 елга кадәр шунда ук «Ну и денёк» программасын алып баручы[26]. 2006 елдан 2019 елның 1 июненнә кадәр «Владимир Кара-Мурза белән атна кырлары» дигән атналык авторлык йомгаклау тапшыруы чыккан[27].
2005 елдан ул «Азатлык радиосы»нда «Вакыт кырлары» ток-шоуы белән эшли[28]. 2018 елның 29 октябрендә Владимир Кара-Мурза үткәргән программаның соңгы чыгарылышы чыга[29].
Басмалар
үзгәртү2014 елның февраленнән 2019 елның июненә кадәр «Собеседник» газетасында телевидение турында колонка алып барган[30]. 5 ел эчендә басмада 180 гә якын автор язмасы дөнья күрә. Үз басмаларындә хәзерге Россия телевидениесенең һәм аларның алып баручыларының программаларын даими тәнкыйтьләгән.
Үз гомеренең соңгы елларында авыр авырый, берничә инсульт кичерә[31]. 2019 елның 28 июлендә Мәскәүдә 60 нчы яшендә вафат була, бу хакта аның улы Владимир Кара-Мурза хәбәр иткән[32]. Үлем сәбәбе — өзелгән тромб[33]. Владимир Кара-Мурза 2019 елның 31 июлендә Данилов зиратында әтисе, бабасы һәм әбисе белән бер кабердә җирләнгән[34].
Иҗтимагый позиция
үзгәртү2000 елдан башлап президент Владимир Путинның һәм Россия хакимиятләренең тәнкыйтьчесе була[35]. 2004 елда оппозицион «Комитет-2008»не оештыручыларның берсе була. Шул ук елда: «Мин тарихи белемле кеше булганлыктан, 2008 елга кадәр әлеге режим яши алмый дип саныйм», — дип белдергән[36].
2014 елның мартында Кырымның Россиягә кушылуына тискәре карашта булган[37].
2018 елда президент сайлауларында Григорий Явлинский ышанычлы затларның берсе була[38].
Гаилә
үзгәртүӘтисе — Алексей Сергеевич Кара-Мурза (1914—1988), тарихчы һәм фронт журналисты үз эшләрендә Сталинград сугышын яктырткан. «Мәктәптә тарихны укыту» махсуслаштырылган журналының баш мөхәррире булган[39].
Әнисе — Майя Вольдемаровна Кара-Мурза (Бисениекс) (1934), Георг Бисениекс Латвия дипломатының туганнан туган кызы. 2000 елларда — «Мемориал» җәмгыяте сәяси репрессия корбаннарының буыннары җәмгыяте активисты[40].
Ике тапкыр өйләнгән[41].
Беренче никахтан улы — җәмәгать эшлеклесе, сәясәтче һәм публицист Владимир Кара-Мурза-кече[42].
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ https://www.mk.ru/politics/2019/07/28/skonchalsya-zhurnalist-vladimir-karamurza.html
- ↑ Умер журналист Владимир Кара-Мурза. Meduza (2019-07-28). әлеге чыганактан 2019-07-28 архивланды. “Журналист Владимир Кара-Мурза умер утром 28 июля. Об этом в твиттере сообщил его сын Владимир Кара-Мурза-младший.”
- ↑ ТЭФИ: Состав АРТ-биографии: Кара-Мурза Владимир Алексеевич, archived from the original on 2014-08-15, retrieved 2022-05-10
- ↑ ВЛАДИМИР КАРА-МУРЗА: «ИХ ВЫБРАСЫВАЮТ, КАК ИСПОЛЬЗОВАННЫЙ ПРЕЗЕРВАТИВ». БелГазета (2004-06-07).
- ↑ Владимир Кара-Мурза: Как гендиректор ВГТРК Олег Добродеев достиг своих высот. Собеседник (2014-11-14). әлеге чыганактан 2021-04-16 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ "Политики – мертвые, а я хочу жить" (2016-02-11).
- ↑ БЕЛОЕ ПЯТНО НА АРТЕ РОССИИ. Сначала «Мухоморов» признали искусствоведы в штатском (2004-04-12). әлеге чыганактан 2004-07-16 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ Мухомор – «Золотой диск» (2017-03-01).
- ↑ Леонтьев строгал мебель, а Гордон торговал пиццей!. Комсомольская правда (2002-09-13).
- ↑ Владимир Кара-Мурза стал кочегаром. Комсомольская правда (2003-07-14).
- ↑ Евгений Киселёв: Итого будет.... Российская газета (2002-03-23). әлеге чыганактан 2002-09-02 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ Владимир КАРА-МУРЗА: потомок Чинхгисхана и свидетель века. Антенна-Телесемь (2000-05-04). әлеге чыганактан 2002-07-03 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ Владимир Кара-Мурза: Опустить Собчак Норкину не удалось. Собеседник (2015-02-19). әлеге чыганактан 2021-04-15 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ Сегодня, но не в полночь. Новая программа Владимира Кара-Мурзы (2000-03-11). әлеге чыганактан 2002-01-02 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ Лауреаты премий Союза журналистов России за 1996-99 годы. Союз журналистов России. әлеге чыганактан 2016-11-21 архивланды.
- ↑ Владимир Кара-Мурза. әлеге чыганактан 2021-04-15 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ НОВЫЙ НАРЯД КОРОЛЕВЫ. Труд (2001-06-07).
- ↑ РАДИОАКТИВНОЕ ТЕЛЕВИДЕНИЕ. Семь дней по диагонали. Независимая газета (2001-06-09). әлеге чыганактан 2001-07-24 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ ВОЗВРАТ МОНЕТЫ. МК-Бульвар (2002-06-17).
- ↑ ПРОГРАММА ПЕРЕДАЧ НА ВЧЕРА. ГОД БЕЗ ТВС. Новая газета (2004-06-24). әлеге чыганактан 2018-10-21 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ Минпечати заменило ТВС на "Спорт" "в интересах зрителей". NEWSru.com (2003-06-22).
- ↑ ВЕЛИКАЯ СТРАНА НЕ МОЖЕТ ТЕРПЕТЬ СЕРОСТЬ ВЛАСТИ. Новая газета (2003-08-14). әлеге чыганактан 2020-03-25 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ У разбитого эфира. Канал Владимира Гусинского сократил новости и уволил Владимира Кара-Мурзу. Новая газета (2008-06-09). әлеге чыганактан 2015-04-02 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ Началось вещание сетевого общественного телевидения СОТВ.РФ. Лениздат.ру (2011-12-02).
- ↑ Архив программы "Реплика Кара-Мурзы". Эхо Москвы. әлеге чыганактан 2022-03-01 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ Архив выпусков передачи с участием Владимира Кара-Мурзы. Эхо Москвы. әлеге чыганактан 2021-04-19 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ Евгений Киселёв будет вести телепрограмму (2006-12-07).
- ↑ Владимир Кара-Мурза: "Слухи о смерти НТВ явно преуменьшены". Ещё раз о телененавидении. Polit.ua (2008-10-30). әлеге чыганактан 2014-11-27 архивланды.
- ↑ Грузия не выбрала президента: почему?. Радио Свобода (2018-10-29).
- ↑ Авторы. Кара-Мурза-ст. Владимир. Собеседник. әлеге чыганактан 2021-07-11 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ Умер журналист Владимир Кара-Мурза — старший.
- ↑ Умер журналист Владимир Кара-Мурза (28 июля 2019).
- ↑ В Москве простились с Владимиром Кара-Мурзой-старшим. РИА Новости.
- ↑ В Москве простились с Владимиром Кара-Мурзой – старшим. Радио Свобода.
- ↑ Владимир Кара-Мурза: "Уйду с ТВС последним". Собеседник (2003-05-28). әлеге чыганактан 2003-06-08 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ Владимир Кара-Мурза ходит по краю пропасти. Но менять свои убеждения не намерен. Независимая газета (2004-04-30).
- ↑ Почему был сдан Крым?.
- ↑ Доверенными лицами кандидата в президенты Григория Явлинского стали журналист Владимир Кара-Мурза и актер Виктор Балабанов. Урал.Ведомости (2018-03-13). әлеге чыганактан 2019-07-28 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ Мой первый рубль: Владимир Кара-Мурза, телеведущий. Эхо Москвы (2000-12-13). әлеге чыганактан 2021-04-18 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.
- ↑ Сотрудники: Владимир Кара-Мурза. Радио Свобода.
- ↑ Владимир Кара-Мурза: «У меня дверь бронированная, но она все время открыта». Московская жилищная газета «Жилищный ряд».
- ↑ Владимир КАРА-МУРЗА: потомок Чинхгисхана и свидетель века. Теленеделя (2000-05-04). әлеге чыганактан 2003-01-25 архивланды. 2022-05-10 тикшерелгән.