Wikipedia

HD73711

HD73711 — Саратан йолдызлыгы[2]нда урнашкан A3m[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,51[1] тәшкил итә.

HD73711
Каталог коды HD 73711[1], CCDM J08404+1932B[1], GCRV 5707[1], GSC 01395-01677[1], IDS 08348+1954 B[1], JP11 4122[1], 2MASS J08401810+1931552[1], PPM 125570[1], ROT 3635[1], SAO 98018[1], UBV 8289[1], uvby98 226320276[1], WDS J08405+1933B[1], YZ 0 1098[1], UBV M 33541[1], YZ 19 3488[1], AG+19 875[1], BD+20 2163[1], BDS 4711 B[1], HGAM 583[1], TYC 1395-1677-1[1], Gaia DR1 661290754445957248[1], WEB 8201[1] һәм Gaia DR2 661290758744228224[1]
Йолдызлык Саратан йолдызлыгы[2]
Компаньон Эпсилон Рака A[d][3]
Җирдән ераклык 189,136 ± 2,4719 парсек[4]
Параллакс 5,396 ± 0,064 миллисекунда дуги[5]
Склонение собственного движения −12,197 ± 0,074 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения −36,509 ± 0,113 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек 39 ± 2 km/s[6][7][8] һәм 39 km/s[7][6]
Спектраль сыйныф A3m[7]
Күренмә йолдызча зурлык 7,51[1]
Металличность 0,15[9]
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 130,07540528861 °[4]
Авышлык 19,531990187748 °[4]
Нәтиҗәле температура 8020 K[9]
Өслек гравитациясе 4900 сантиметр на секунду в квадрате[9]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 73711 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. ↑ S. Bertone, G. Fedorets, M. Weiler et al. Gaia Data Release 2. Observational Hertzsprung-Russell diagrams // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2018. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201832843 — arXiv:1804.09378
  6. ↑ 6,0 6,1 Duflot, M., Figon, P., Meyssonnier, N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1995. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Rebeirot E. La mesure des vitesses radiales au prisme objectif XVIII. Classifications spectrales et mesure de vitesses radiales de 112 etoiles situees dans Praesepe // Publications de l'Observatoire de Haute-Provence — observatoire de Haute-Provence, 1966.
  8. ↑ Wilson R. E. General Catalogue of Stellar Radial Velocities — Карнеги институты, 1953.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 J. Landstreet, W. Weiss, O. Kochukhov et al. Late stages of the evolution of A-type stars on the main sequence: comparison between observed chemical abundances and diffusion models for 8 Am stars of the Praesepe cluster // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078320 — arXiv:0710.0579
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD73711&oldid=2930397