Пекуляр йолдыз

Пекуляр йолдызлар (инглиз теленнән peculiar — гадәти булмаган, үзенчәлекле) шул ук спектраль класслы гади йолдызлардан спектрдагы кайбер мөһим үзенчәлекләре белән (мәсәлән, көчле һәм алмаш магнит кырлары белән) аерыла торган йолдызлар. Аерылу сәбәпләре булып химик составның аномалиясе, көчле магнит кырының булуы һ. б. тора.^[1] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.^[2]^[3]

Бу кайнар пекуляр йолдызлар аларның спектрлары нигезендә 4 төп класска бүленәләр (хәер, кайчагында тагын ике классификацияләү системасы кулланыла):

Металлик йолдызлар - интенсив спектраль металл линияле йолдызлар:
- Am-йолдызлар, (CP1),
- Ap-йолдызлар, (CP2),
терекөмеш-марганец йолдызлары (HgMn, CP3)
гелийга мохтаҗ йолдызлар (He-weak, CP4).

Искәрмәләр

↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.

Әдәбият

Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). "The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars". Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)
Preston, G. W (1974). "The chemically peculiar stars of the upper main sequence". Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.(ингл.)
Michaud, Georges (1970). "Diffusion Processes in Peculiar a Stars". Astrophysical Journal. 160: 641.(ингл.)
Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). "Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars". Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.(ингл.)

[1] Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)

[2] Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.

[3] Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.

[1]

[2]

[3]