HD49025Зур Эт йолдызлыгы[2]нда урнашкан K1/2(III)[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,07[1] тәшкил итә.

HD49025
Каталог коды HD 49025[1], GCRV 58032[1], GSC 05961-02976[1], 2MASS J06453727-2048583[1], NGC 2287 105[1], PPM 250952[1], SAO 172282[1], UCAC2 23555479[1], uvby98 222870105[1], YZ 110 2455[1], BD-20 1545[1], TYC 5961-2976-1[1], Gaia DR1 2927006846287429888[1] һәм Gaia DR2 2927006850591725568[1]
Йолдызлык Зур Эт йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 806,1266 ± 37,2358 парсек[3]
Параллакс 1,2405 ± 0,0573 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −1,473 ± 0,088 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −4,41 ± 0,08 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 7 km/s[4]
Спектраль сыйныф K1/2(III)[5]
Күренмә йолдызча зурлык 9,07[1]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 101,4053107816 °[3]
Авышлык −20,81621968684 °[3]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[6] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[7][8]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[9] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[10] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[11] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[12]

Искәрмәләр үзгәртү

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 49025 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Cox A. N. A study of the galactic cluster NGC 2287 // The Astrophysical Journal LettersIOP Publishing, 1954. — ISSN 2041-8205; 2041-8213doi:10.1086/145809
  5. 5,0 5,1 Houk N., Smith-Moore M. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars — 1988.
  6. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  7. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият үзгәртү

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз үзгәртү