HD213534Пегас йолдызлыгында урнашкан kA6hA8mA8[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,33 ± 0,009[8] тәшкил итә.

HD213534
Каталог коды GCRV 14155[1], GSC 02231-01662[1], HD 213534[1], HIC 111191[1], HIP 111191[1], HR 8584[1], 2MASS J22313435+2932338[1], PPM 114531[1], ROT 7783[1], SAO 90568[1], TD1 29151[1], uvby98 100213534[1], YZ 29 13505[1], SBC9 1382[1], AG+29 2773[1], BD+28 4389[1], SBC7 917[1], Gaia DR1 1882432626229703680[1], WEB 19897[1], Gaia DR2 1882432630526896000[1], GX Peg[1], AAVSO 2226+29[1], GC 31473[1], TYC 2231-1662-1[1], Renson 59220[1], TIC 150650653[1] һәм Gaia DR3 1882432630526896000[1]
Йолдызлык Пегас йолдызлыгы
Җирдән ераклык 127,743 ± 0,4863 парсек[2]
Скорость вращения звезды 57 km/s[3]
Параллакс 7,8282 ± 0,03 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −32,336 ± 0,029 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −29,326 ± 0,02 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 1 ± 2,9 km/s[4][5][6]
Тип переменной звезды δ Щита[d][1]
Спектраль сыйныф kA6hA8mA8[7]
Күренмә йолдызча зурлык 6,33 ± 0,009[8]
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 337,89313079047 °[2]
Авышлык 29,5427598591 °[2]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 GX Peg SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  4. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  5. Duflot, M., Figon, P., Meyssonnier, N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1995. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. Luyten W. J. A rediscussion of the orbits of seventy-seven spectroscopic binaries // The Astrophysical Journal LettersIOP Publishing, 1936. — ISSN 2041-8205; 2041-8213doi:10.1086/143751
  7. 7,0 7,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/192182
  8. 8,0 8,1 Oja T. UBV photometry of stars whose positions are accurately known. VI // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1991. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  10. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү