Wikipedia

HD213235

HD213235 — Пегас йолдызлыгында урнашкан kA7hF3mF5(III)[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,847 ± 0,037[6], 4,722 ± 0,228[6], 4,58 ± 0,017[6], 5,371577 ± 0,00442[2] һәм 6,98 ± 0,34[7] тәшкил итә.

HD213235
Каталог коды 2MASS J22295794+0425534[1], ADS 15988 AB[1], ASCC 1176907[1], BD+03 4713[1], CCDM J22300+0426AB[1], GC 31425[1], GCRV 14141[1], GSC 00563-00782[1], HD 213235[1], HIC 111062[1], HIP 111062[1], HR 8566[1], IDS 22249+0355 AB[1], LSPM J2229+0425[1], PLX 5440[1], PPM 173107[1], ROT 3271[1], SAO 127551[1], TD1 29126[1], UBV 19222[1], uvby98 100213235[1], WDS J22300+0426AB[1], YZ 4 7780[1], SBC7 911[1], WEB 19884[1], 37 Peg, Gaia DR3 2704384711216178944[1], TIC 272006379[1], AG+04 3034[1], UCAC4 473-131933[1] һәм Gaia DR2 2704384711216178944[1]
Йолдызлык Пегас йолдызлыгы
Җирдән ераклык 52,693 ± 1,1723 парсек[2]
Скорость вращения звезды 67 km/s[3]
Параллакс 18,9779 ± 0,4222 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −152,619 ± 0,442 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −16,881 ± 0,56 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 2,4 ± 0,6 km/s[4]
Спектраль сыйныф kA7hF3mF5(III)[5]
Күренмә йолдызча зурлык 4,847 ± 0,037[6], 4,722 ± 0,228[6], 4,58 ± 0,017[6], 5,371577 ± 0,00442[2] һәм 6,98 ± 0,34[7]
Абсолют йолдыз зурлыгы 1,94
Металличность 0,24[8]
Радиюс 2,74 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 337,49140370741 °[2]
Авышлык 4,43168938816 °[2]
Нәтиҗәле температура 7080 K[8]
Өслек гравитациясе 31 600 сантиметр на секунду в квадрате[8]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 37 Peg SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars — 1970.
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 5,0 5,1 McGahee, Courtney, Gray, Richard O., Griffin, R. E. M. et al. A Spectroscopic Classification Survey to Search for New ρ Puppis Stars // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2020. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/AB974C
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Van Dyk S. 2MASS All Sky Catalog of point sources — 2003.
  7. ↑ 7,0 7,1 Henden A. VizieR Online Data Catalog: UCAC4 Catalogue (Zacharias+, 2012) — 2012.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Grebel E. K. SP_Ace: a new code to derive stellar parameters and elemental abundances // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201526758 — arXiv:1512.01546
  9. ↑ Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD213235&oldid=2935854