Wikipedia

HD124425

HD124425 — Сөмбелә йолдызлыгы[2]нда урнашкан F6V[6][7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,9[1] тәшкил итә.

HD124425
Каталог коды HR 5317[1], HIP 69493[1], IRAS 14110-0036[1], 2MASS J14134077-0050434[1], SAO 139798[1], HD 124425[1], BD-00 2796[1], PLX 3229[1], SBC9 805[1], AG-00 1901[1], GC 19188[1], GCRV 8317[1], HIC 69493[1], LTT 5575[1], NLTT 36616[1], PPM 179251[1], ROT 7295[1], SBC7 511[1], TD1 17318[1], UBV M 20034[1], UBV 12516[1], YPAC 534[1], YZ 90 3706[1], uvby98 100124425[1], PLX 3229.00[1], 1RXS J141340.4-005043[1], RX J1413.7-0050[1], TYC 4976-1277-1[1], Renson 35610[1], WEB 12110[1] һәм Gaia DR2 3647845574239719936[1]
Йолдызлык Сөмбелә йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 55,5185 ± 0,2885 парсек[3]
Скорость вращения звезды 30,7 km/s[4]
Параллакс 18,012 ± 0,0936 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −139,303 ± 0,129 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 206,705 ± 0,177 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 18,1 ± 0,3 km/s[5]
Спектраль сыйныф F6V[6][7]
Күренмә йолдызча зурлык 5,9[1]
Металличность 7,59[4]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 213,41995849918 °[3]
Авышлык −0,845464549276 °[3]
Нәтиҗәле температура 6437 K[4]
Өслек гравитациясе 5500 сантиметр на секунду в квадрате[4]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 124425 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Luck, R. Earle Abundances in the Local Region II: F, G, and K Dwarfs and Subgiants // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2016. — 19 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/153/1/21 — arXiv:1611.02897
  5. ↑ Pourbaix, D., Udry, S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2004. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20041213 — arXiv:astro-ph/0406573
  6. ↑ 6,0 6,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  7. ↑ 7,0 7,1 Abt H. A. MK classifications of spectroscopic binaries // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 2008. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1088/0067-0049/180/1/117
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD124425&oldid=2931303