Wikipedia

HD120166

HD120166 — Сөмбелә йолдызлыгы[3]нда урнашкан A1IV[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 10,2[8] тәшкил итә.

HD120166
Каталог коды GSC 04967-00971[1], HD 120166[1], SAO 139552[1], HIP 67313[1], 2MASS J13475259-0035407[1], AG-00 1866[1], BD+00 3102[1], GCRV 8141[1], HIC 67313[1], PPM 179142[1], TYC 4967-971-1[1], BF Vir[1], YZ 90 3636[1], Renson 34656[1], uvby98 100120166[1], SBC9 781[1], SBC7 496[1], Gaia DR1 3662045693897348608[1], WEB 11846[1], Gaia DR2 3662045698192445440[1], AN 19.1935[1], AP J13475259-0035407[1], GEN# +1.00120166[1], SV* P 3639[1], TIC 203207207[1], Gaia DR3 3662045698193137536[1] һәм WISEA J134752.59-003540.5[2]
Йолдызлык Сөмбелә йолдызлыгы[3]
Җирдән ераклык 422,6185 ± 10,0198 парсек[4]
Параллакс 2,3662 ± 0,0561 миллисекунда дуги[4] һәм 2,4705 ± 0,0354 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 5,96 ± 0,071 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения −3,585 ± 0,094 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек 9 ± 7,4 km/s[5]
Тип переменной звезды затменная звезда[d][6]
Спектраль сыйныф A1IV[7]
Күренмә йолдызча зурлык 10,2[8]
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 206,96914671836 °[4]
Авышлык −0,59463828087 °[4]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 BF Vir SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 VizieR
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. ↑ R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr. — Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994 — doi:10.1002/ASNA.200710776 — arXiv:0705.0878
  6. ↑ Kreiner, J. M. Up-to-date linear elements of eclipsing binaries // Acta Astron. / M. Kubiak — Copernicus Foundation for Polish Astronomy, 2004. — ISSN 0001-5237
  7. ↑ 7,0 7,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  8. ↑ 8,0 8,1 P. Renson, J. Manfroid Catalogue of Ap, HgMn and Am stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2009. — 6 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/200810788
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD120166&oldid=2931066