HD104833Сөмбелә йолдызлыгы[2]нда урнашкан A7II[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,08 ± 0,02[6] тәшкил итә.

HD104833
Каталог коды HD 104833[1], HIP 58865[1], SAO 138563[1], 2MASS J12041857-0921299[1], GSC 05518-00999[1], BD-08 3280[1], HIC 58865[1], PPM 195106[1], SRS 10748[1], TYC 5518-999-1[1], uvby98 100104833[1], YZ 99 4460[1], Gaia DR1 3581838176077196288[1] һәм Gaia DR2 3581838180373614720[1]
Йолдызлык Сөмбелә йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 294,2388 ± 4,4414 парсек[3]
Параллакс 3,3986 ± 0,0513 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 1,921 ± 0,074 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −35,217 ± 0,108 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −13,1 km/s[4]
Спектраль сыйныф A7II[5]
Күренмә йолдызча зурлык 9,08 ± 0,02[6]
Металличность 0,49[7]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 181,07739830991 °[3]
Авышлык −9,358310841777 °[3]
Нәтиҗәле температура 7588 K[7]
Өслек гравитациясе 3200 сантиметр на секунду в квадрате[7]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 104833 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. North P., Duquennoy A. The nature of the F str Lambda 4077 stars. II. Frequency, kinematics, metallicity, binarity and rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1991. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. 5,0 5,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  6. 6,0 6,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. 7,0 7,1 7,2 Ph. Prugniel, I. Vauglin, M. Koleva The atmospheric parameters and spectral interpolator for the MILES stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2011. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201116769arXiv:1104.4952
  8. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү