Wikipedia

HD104321

HD104321 — Сөмбелә йолдызлыгында урнашкан A5V[8] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,642 ± 0,009[9] тәшкил итә.

HD104321
Масса 2,2 M☉
Каталог коды GSC 00286-01022[1], HD 104321[1], HIP 58590[1], HR 4589[1], IRAS 11582+0653[1], SAO 119164[1], 2MASS J12005238+0636518[1], π Vir, PLX 2768[1], BD+07 2502[1], FK5 1311[1], GC 16425[1], GCRV 7224[1], HIC 58590[1], JP11 2139[1], N30 2791[1], PPM 158416[1], ROT 1768[1], TD1 16007[1], TYC 286-1022-1[1], UBV 10777[1], YZ 6 5991[1], uvby98 100104321[1], PLX 2768.00[1], SBC9 697[1], SBC7 447[1], WEB 10455[1], Gaia DR2 3898344284739988480[1], 8 Vir[1], TIC 397432966[1], AG+06 1483[1], UBV M 17615[1], Renson 30187[1], AP J12005238+0636518[1], GEN# +1.00104321[1], SKY# 22601[1], Gaia DR3 3898344284739988480[1], WISEA J120052.42+063651.2[2] һәм WDS J12009+0637AB[3]
Йолдызлык Сөмбелә йолдызлыгы
Җирдән ераклык 78,0092 ± 2,4987 парсек[4]
Скорость вращения звезды 71 km/s[5][6]
Параллакс 12,819 ± 0,4106 миллисекунда дуги[4] һәм 9,913 ± 0,3031 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −29,111 ± 0,489 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения −0,023 ± 0,638 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек −21,421301 ± 0,751867 km/s[7]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d]
Спектраль сыйныф A5V[8]
Күренмә йолдызча зурлык 4,642 ± 0,009[9]
Абсолют йолдыз зурлыгы −0,7
Радиюс 1,5 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][10][1]
Туры калкулык 180,21829342 °[10]
Авышлык 6,6143214175 °[10]
Нәтиҗәле температура 7611 K[7]
Өслек гравитациясе 4268 сантиметр на секунду в квадрате[7]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 pi. Vir SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  3. ↑ Tokovinin, Andrei, Mendez, Rene A., Costa, Edgardo Speckle Interferometry at SOAR in 2019 // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2020. — 12 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/AB91C1 — arXiv:2005.05305
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. ↑ F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20065224 — arXiv:astro-ph/0610785
  6. ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Jönsson, Henrik, Holtzman, Jon A., Allende Prieto C. et al. APOGEE Data and Spectral Analysis from SDSS Data Release 16: Seven Years of Observations Including First Results from APOGEE-South // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2020. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/ABA592 — arXiv:2007.05537
  8. ↑ 8,0 8,1 A. Cowley A study of the bright A stars. I. A catalogue of spectral classifications, A study of the bright stars. I. A catalogue of spectral classifications // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1969. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/110819
  9. ↑ 9,0 9,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  11. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD104321&oldid=2930075