HD101968
HD101968 — Зур Җидегән йолдызлыгы[2]нда урнашкан A2V[5][6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,89[1] тәшкил итә.
HD101968 | |
Каталог коды | HD 101968[1], GSC 01987-00124[1], SAO 62677[1], HIP 57239[1], 2MASS J11441307+2953435[1], AG+30 1156[1], BD+30 2191[1], GCRV 62724[1], HIC 57239[1], PPM 101364[1], ROT 1739[1], TD1 15828[1], TYC 1987-124-1[1], UBV 10577[1], UBV M 17331[1], uvby98 100101968[1], Gaia DR1 4020806167558366592[1], WEB 10294[1] һәм Gaia DR2 4020806171853536896[1] |
---|---|
Йолдызлык | Зур Җидегән йолдызлыгы[2] |
Җирдән ераклык | 212,2376 ± 4,3063 парсек[3] |
Параллакс | 4,7117 ± 0,0956 миллисекунда дуги[3] |
Склонение собственного движения | −0,697 ± 0,116 миллиарксекунд в год[3] |
Прямое восхождение собственного движения | 11,751 ± 0,131 миллиарксекунд в год[3] |
Радиаль тизлек | −13 ± 8,7 km/s[4] |
Спектраль сыйныф | A2V[5][6] |
Күренмә йолдызча зурлык | 7,89[1] |
Чор | J2000.0[d][3] |
Туры калкулык | 176,05447234325 °[3] |
Авышлык | 29,895417819957 °[3] |
Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]
Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 101968 SIMBAD Astronomical Database
- ↑ 2,0 2,1 VizieR
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
- ↑ R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr. — Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994 — doi:10.1002/ASNA.200710776 — arXiv:0705.0878
- ↑ 5,0 5,1 Woolley R., Asaad A. S., Candy P. et al. Motion of stars perpendicular to the galactic plane // Royal Observatory bulletins — 1969. — ISSN 0080-438X
- ↑ 6,0 6,1 Slettebak A., Wright R. R., Graham J. A. Spectra and colors of A-type stars in a North Galactic Pole region // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1968. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/110610
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Әдәбият
үзгәртү- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)
Шулай ук карагыз
үзгәртү
Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге. Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз. |