Wikipedia

CD-34 12211

CD-34 12211 — Гакрәп йолдызлыгы[2]нда урнашкан kA7hA9VmF1[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 8,87[1] тәшкил итә.

CD-34 12211
Каталог коды 2MASS J17533265-3446006[1], NGC 6475 68[1], GSC 07386-00080[1], CD-34 12211[1], CPD-34 7282[1], GCRV 67458[1], ROT 5806[1], UBV M 36147[1], uvby98 264750068[1], UCAC2 17116308[1] һәм Gaia DR2 4040813744515152256[1]
Йолдызлык Гакрәп йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 135,2393 ± 12,9637 парсек[3]
Скорость вращения звезды 115 km/s[4]
Параллакс 7,3943 ± 0,7088 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −5,031 ± 1,086 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 2,329 ± 1,246 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −13,7 ± 1,4 km/s[5]
Спектраль сыйныф kA7hA9VmF1[6]
Күренмә йолдызча зурлык 8,87[1]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 268,38611305272 °[3]
Авышлык −34,766832639416 °[3]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 12211 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ Perinotto M., Bernacca P. L. A catalogue of stellar rotational velocities: I. Main sequence single stars. II. Main sequence spectroscopic binaries and eclipsing systems. // Contributi dell'Osservatorio Astrofisica dell'Universita di Padova in Asiago — University of Padua, Asiago Astrophysical Observatory, 1970.
  5. ↑ Abt H. A., Levy S. G., Baylor L. A. et al. The frequency of spectroscopic binaries in NGC 6475 // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1970. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/150369
  6. ↑ 6,0 6,1 Abt H. A. Spectral types in the open cluster NGC 6475 // Publications of the Astronomical Society of the Pacific — University of Chicago Press, 1975. — ISSN 0004-6280; 1538-3873 — doi:10.1086/129785
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=CD-34_12211&oldid=4022272