Сергей Александров

Сергей Николаевич Александров (1906 елның 15 сентябре, Казан — 1978 елның 17 августы, Казан) — совет хәрби эшлеклесе, генерал-майор (1942).

Сергей Александров
Туган	15 сентябрь 1906(1906-09-15) Казан, Россия империясе
Үлгән	17 август 1978(1978-08-17) (71 яшь) Казан, РСФСР, СССР
Ватандашлыгы	Россия империясе  СССР
Әлма-матер	Казан югары хәрби башлыклар уку йорты
Һөнәре	хәрби хезмәткәр
Катнашкан сугышлар/алышлар	Совет-фин сугышы һәм Алман-совет сугышы

Тормыш юлы

Сергей Александров 1906 елның 15 сентябрендә Казанда туа.

1926 елның октябрендә ЭККА сафларына алына һәм ТАССР ҮБК исемендәге Татар-Башкорт хәрби мәктәбенә укырга җибәрелә. 1930 елның маенда аны тәмамлаганнан соң 65 нче укчылар дивизиясенә (Идел буе хәрби округы) җибәрелә, анда 170 нче укчы полкы составында взвод командиры вазыйфасына билгеләнә. 1931 елның октябреннән 195 нче укчы полкында пулемёт взводы һәм пулемёт ротасы командиры вазыйфаларында хезмәт итә.

1934 елның мартында 70 нче укчылар дивизиясенә җибәрелә. 208 нче укчы полкының рота командиры һәм батальон штабы башлыгы вазыйфаларында хезмәт итә. 1936 елның августында дивизия штабына күчерелә.

1938 елда Александров ВКП(б) сафына керә. Шул ук елның декабрендә 70 нче дивизиянең разведка батальоны командиры вазыйфасына билгеләнә. Дивизия совет-фин сугышы барышында Карел муентыгында сугыш хәрәкәтләрендә катнаша. Хәрби хәрәкәтләр барышында майор Александров яралана, шулай ук Кызыл Йолдыз ордены белән бүләкләнә.

Октябрьдә 217 нче укчылар полкы (104 нче укчылар дивизиясе, 42 нче укчылар корпусы) командиры вазыйфасына билгеләнә.

Бөек Ватан сугышы

Бөек Ватан сугышы башлану белән полк Мурманск шәһәреннән көнбатыштарак оборона хәрби хәрәкәтләрен алып бара.

1942 елның мартында подполковник Александров 104 нче укчы дивизиясе командиры урынбасары, май аенда — 4 нче чаңгы бригадасы командиры, аннары — 6 нчы чаңгы бригадасы командиры, ә августта 23 нче гвардия укчылар дивизиясе командиры вазыйфасына билгеләнә. 1942 елның ноябрендә дивизия Төньяк-Көнбатыш фронтка күчерелә һәм тиздән Демян һөҗүм итү операциясе барышында катнаша.

1943 елның мартында 245 нче укчылар дивизиясе командиры вазыйфасына билгеләнә. 1944 елның 27 гыйнварыннан дивизия Ленинград-Новгород операциясе барышында хәрби хәрәкәтләр алып бара. Март аенда — Псков районында, анда Александров авыр яралана.

Терелгәннән соң 1944 елның маенда 13 нче укчылар дивизиясе командиры вазыйфасына билгеләнә. 1944 елның ноябрендә дивизия 59 нчы армия составына кертелә.

Сугыштан соңгы карьера

1945 елның июлендә 13 нче укчылар дивизиясе таркала, шуннан соң генерал-майор Александров Үзәк гаскәрләрнең хәрби советы карамагында була. Шул ук елның октябрендә Казан хәрби округы штабының хәрби әзерлек бүлеге башлыгы итеп билгеләнә. 1946 елның июлендә 1 нче укчы Бобруйск Кызыл Байрак бригадасы командиры, ә 1947 елның июлендә 188 нче укчы дивизиясе командиры урынбасары вазыйфасына билгеләнә.

1947 елның сентябрендә М. В. Фрунзе исемендәге Хәрби академия каршындагы укчылар дивизияләре командирларын камилләштерү курсларына укырга җибәрелә. 1948 елның ноябрендә академияне тәмамланганнан соң 117 нче укчылар дивизиясе командиры вазыйфасына билгеләнә.

Генерал-майор Сергей Александров 1952 елның октябрендә биләгән вазыйфасыннан азат ителә һәм 1953 елның гыйнварында запаска чыга.

1978 елның 17 августында Казанда вафат була.

Бүләкләр

• Ленин ордены (1950);
• Өч Кызыл Байрак ордены (1942, 1944, 1948);
• II дәрәҗә Кутузов ордены 2 класс (1944);
• I дәрәҗә Ватан сугышы ордены (1945);
• Ике Кызыл Йолдыз ордены (1940, 1944);
• Медальләр.