Иван Герасимов (хәрби башлык)
Иван Александр улы Герасимов (8 август 1921, Пестровка, Башкорт Автономияле Совет Социалистик Республикасы - 4 июнь 2008, Киев ) - Совет хәрби лидеры, армия генералы (1977), КПСС Үзәк Комитеты әгъзасы (1986-1991).
Иван Герасимов | |
---|---|
Туган | 8 август 1921[1] Стәрлетамак райуны |
Үлгән | 4 июнь 2008[2] (86 яшь) Киев, Украина |
Күмү урыны | Кунцево зираты[d] |
Ватандашлыгы | СССР Украина |
Әлма-матер | РФ КК Генераль штабы хәрби академиясе[d] |
Һөнәре | сәясәтче, Ликвидаторы последствий аварии на Чернобыльской АЭС |
Сәяси фирка | Советлар Берлеге коммунистик фиркасе |
Катнашкан сугышлар/алышлар | Икенче бөтендөнья сугышы, Алман-совет сугышы, Совет-япон сугышы[d] һәм Чехословакиягә гаскәр кертү[d] |
Хәрби дәрәҗә | әрме янаралы һәм әрме янаралы[d] |
Украина сәясәтчесе, Украина Халык урынбасары (Украина Коммунистик партиясеннән), Украина ветеран хәрәкәте башлыгы (Украина Ветераннары Оешмасы Советы башлыгы, 1991 елдан ).
Белеме
үзгәртүХәрби хезмәте
үзгәртү- 1938 елның августыннан Кызыл Армиядә хезмәт итә, хәрби училище курсанты.
- 1940-1945 елларда Одесса хәрби округында взвод командиры, Көньяк фронтта 15 нче укчы дивизиясендә аерым мотоукчылар разведка ротасы командиры ярдәмчесе, Төньяк Кавказ фронтында 2 нче танк бригадасының разведка буенча штаб башлыгы ярдәмчесе, Көньяк һәм көньяк — көнбатыш фронтларның танк ротасы командиры, Төньяк Кавказ фронтының танк батальоны командиры, Воронеж, 1 нче Украина фронтларының 59 нчы гвардия авыр танк полкы командиры, Воронеж, 1 нче Украина фронтларының танк полкы командиры, Көньяк һәм 2 нче Ерак Көнчыгыш фронтының танк бригадасы штабы.
- 1945-1950 елларда - танк полкы штабы начальнигы, Ленинград хәрби округының танк полкы командиры.
- 1955-1958 елларда - дивизия командиры урынбасары,
- 1958 елның 4 мартыннан - 112 нче моторлы укчылар дивизиясе командиры
- 1959 елның мартыннан 1964 елның сентябренә кадәр - Киев аерым хәрби округының 6-гвардия танк армиясенең Кызыл Байрак Суворов орденлы дивизиясының Рог 37-нче Гвардия танк дивизиясы командиры.
- 1966 елның июленнән — хәрби әзерлек бүлеге башлыгы, 1967 елның апреленнән — штаб начальнигы, 1968 елның октябреннән-Германиядә Совет гаскәрләре төркемендә 1 гвардия танк Кызыл Байрак армиясе командующие.
- 1971 елның ноябреннән - Карпат хәрби округы командирының беренче урынбасары.
- .1973 елның гыйнварыннан- Төньяк Төркеме гакәрләре командующие. Генерал-полковник (1973 елның ноябре).
- 1975 елның июненнән - Киев аерым хәрби округы командиры.
- 1984 елның 5 сентябреннән 1989 елның 5 гыйнварына кадәр - Көньяк-Көнбатыш юнәлешенең баш командующие.
- 1989 елның гыйнварыннан - СССР Оборона министрлыгының Генераль инспекторлары төркеменең генераль инспекторы .
- 1992 елның гыйнварыннан пенсионер.
Сәяси һәм иҗтимагый эшчәнлеге
үзгәртү1976-1986 елларда КПССның Үзәк комитеты әгъзасына кандидат, КПУ ҮК әгъзасы, КПУ үк Политбюро әгъзасы, 1986-1991 елларда КПССның ҮК әгъзасы. СССР Югары Советы депутаты: Милли Советның 8-9 чакырылыш (1971-1979), Чернигов өлкәсеннән 10-11 чакырылыш берлек Советы (1979-1989) . СССР Югары Советы депутаты. [3] [4] . Украина ССР Югары Советы депутаты.
1991 елдан - Украина ветераннары оешмасы советы башлыгы. 1998 - "Трудовая Украина" сайлау блогыннан Украина Халык Депутатларына кандидат, 1нче исемлектә.
Украинаның 4 чакырылыш халык депутаты, 2002 елның апреленнән 2006 елның апреленә кадәр Украинаның коммунистик партиясе исемлегендә № 3 , пенсионерлар, ветераннар һәм инвалидлар эшләре буенча Комитет рәисе урынбасары (2002 елның июненнән).
5 чакырылыш Украинаның халык депутаты, 2006 елның апреленнән № КПУ, исемлектә № 3.
2007 елның декабреннән КПУнан 6 чакырылыш Украинаның халык депутаты, Сугыш һәм хезмәт ветераннарын, пенсионерлар, ветераннар һәм инвалидлар эшләре буенча Югары Рада комитетының башка өлкән яшьтәге гражданнарын социаль яклауны законнар белән тәэмин итү мәсьәләләре буенча Комитет башлыгы вазыйфасын башкара.
"Украинаның Хәтер китабы" баш редколлегиясе башлыгы (08.2006) Европа куркынычсызлыгы һәм конверсия институты президенты.
Хәрби исемнәре
үзгәртү- танк гаскәрләренең генерал-майоры (02.22.1963)
- Танк гаскәрләренең генерал-лейтенанты (02/21/1969)
- Генерал полковник (11/04/1973)
- Армия генералы (10/28/1977)
Бүләкләре
үзгәртүСССР
үзгәртү- Ике Ленин ордены
- Октябрь Инкыйлабы ордены
- Өс Кызыл Байрак ордены
- ике Кызыл Йолдыз ордены (17.02.1943 [5], ...)
- Ватан сугышы ордены, 1 дәрәжә (11.03.1985)
- "СССР Кораллы Көчләрендә Ватанга хезмәт итү" ордены, III дәрәҗә (04/30/1975)
- "Батырлык өчен" медале (03/30/1942) [6]
- 50 медаль кавалеры
Украина
үзгәртү- Украина Герое ( "Алтын Йолдыз " ордены белән , 1999 елның 27 октябре ) - 1941-1945 еллардагы Бөек Ватан сугышы вакытында фашист басып алучыларга каршы көрәштә күрсәтелгән батырлык өчен, Украинадагы ветераннар хәрәкәте үсешенә зур өлеш керткән өчен [7]
- Богдан Хмельницкий орденының тулы кавалеры:
- I дәрәҗә ( 1999 елның 5 мае ) - 1941-1945 елгы Бөек Ватан сугышында Еңеүнең 54 еллыгы уңаеннан, Ватанны саклаучыларның батырлыклары хөрмәтенә [8]
- II дәрәҗә ( 27 март, 1997 ) - хәрби һәм хезмәт казанышлары хөрмәтенә, актив иҗтимагый эш өчен һәм Украина ветераннары оешмасының 10 еллыгы уңаеннан [9]
- III дәрәҗә ( 1995 елның 7 мае ) - фашист басып алучыларга каршы көрәштә батырлык эшләре хөрмәтенә.һәм 1941-1945 елгы Бөек Ватан сугышында Еңеүнең 50 еллыгы уңаеннан [10]
- Украина Президентының Мактаулы билгесе ( 1994 елның 6 октябре ) - ветеран хәрәкәтен үстерүдәге шәхси казанышлары, актив иҗтимагый эшчәнлеге өчен һәм Украина фашист басып алучыларыннан азат ителүенең 50 еллыгы уңаеннан [11]
- Шәхси утлы корал ( 7 август, 2001 ) - Украинадагы ветеран хәрәкәтен үстерүдә зур казанышлары өчен, күпьеллык иҗтимагый эшчәнлеге өчен[12]
- Чернобыль авариясе нәтиҗәләрен бетерүдә катнашучы (I категория).
Гаиләсе
үзгәртү- улы Александр ( 1945 елда туган) - генерал-лейтенант , Россия Федерациясенең Кораллы Көчләре ,
- кызы Ольга ( 1947 елда туган) - Россия Эчке эшләр министрлыгы хезмәткәре,
- кызы Наталья ( 1951 елда туган) - укытучы.
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ Герасимов Иван Александрович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / мөхәррир А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ http://web.archive.org/web/20120207222255/http://www.nrcu.gov.ua/index.php?id=148&listid=67838
- ↑ Список депутатов Верховного Совета СССР 10 созыва. әлеге чыганактан 2013-07-10 архивланды. 2015-03-01 тикшерелгән.
- ↑ Список депутатов Верховного Совета СССР 11 созыва. әлеге чыганактан 2013-04-28 архивланды. 2015-03-01 тикшерелгән.
- ↑ Наградной лист. // ОБД «Память народа».
- ↑ Приказ войскам 37-й армии Южного фронта №05/н от 30 марта 1942 г. // ОБД «Память народа».
- ↑ Указ Президента Украины от 27 октября 1999 № 1403/99
- ↑ Указ Президента Украины от 5 мая 1999 № 471/99
- ↑ Указ Президента Украины от 27 марта 1997 № 282/97
- ↑ Указ Президента Украины от 7 мая 1995 № 349/95
- ↑ Указ Президента України № 574/94 від 6 жовтня 1994 року «Про нагородження Почесною відзнакою Президента України»(укр.)
- ↑ Указ Президента України № 592/2001 від 7 серпня 2001 року «Про нагородження відзнакою „Іменна вогнепальна зброя“»(укр.)
Әдәбият
үзгәртү- Герасимов Иван Александрович // Энциклопедия Криворожья. В 2 т. Т. 1. А—К : [укр.] / сост. В. Ф. Бухтияров. — Кривой Рог : Явва, 2005. — С. 250.
- Калашников К. А., Додонов И. Ю. Высший командный состав Вооружённых сил СССР в послевоенный период. Справочные материалы (1945—1975 гг.). Том 1. Усть-Каменогорск: «Медиа-Альянс», 2013. — С. 66—68. ISBN 978-601-7378-16-5.
- Булатов Г. Г., Пинтсон А. Н. Герасимов, Иван Александрович (военачальник) // Башкирская энциклопедия / гл. ред. М. А. Ильгамов. — Уфа : ГАУН «Башкирская энциклопедия», 2015—2020. — ISBN 978-5-88185-306-8.
Сылтамалар
үзгәртү- Данные на сайте ВРУ. 2020 елның 29 сентябрь көнендә архивланган.
- Иван Герасимов: Поддержим коммунистов — защитим себя!
- Герасимов Іван Олександрович.(укр.)