Адвайта Ачарья
Адва́йта Ача́рья (IAST: Advaita Ācārya; 1434—1559)[1] — Һинд дине кришнаит дин эшлеклесе[1], аны гаудия-вайшнавизмның чукындыру әтисе дип атыйлар[2]. Кришнаитлар аңа Панча-таттва дип аталган Ходайның биш ипостасьларының берсенә буларак табыналар. Маха-Вишну һәм Шиваның (Харихара) бергә чагылышы дип санала. Гаудия-вайшнавизмның нигезләүчесе Чайтаньяның якын юлдашларының берсе һәм шулай ук бөек кришнаит изгесе, Харидас Тхакурның рухи остазы булган. Адвайта Ачарьяның тормышы һәм эшчәнлеге «Чайтанья-чаритамрита», «Чайтанья-бхагавата» һәм «Адвайта-мангала» кебек хезмәтләрдә тасвирланган.
 | |
| Җенес | ир-ат |
|---|---|
| Тугандагы исем | бенг. কমলাক্ষ ভট্টাচার্য |
| Туу датасы | 1434 |
| Туу урыны | Һиндстан |
| Үлем датасы | 1539 |
| Үлем урыны | Һиндстан |
| Һөнәр төре | язучы |
 Адвайта Ачарья Викиҗыентыкта | |
Тәрҗемәи хәле
үзгәртүАдвайта Ачарья 1434 елда Бенгалиядә Чайтанья туганга кадәр 50-дән артык ел элек туган булган. Тормышының күпчелек өлешен хатыны һәм балалары белән Бенгалия шәһәре Шантипурда торган, анда ул асаба брахманнар җәмгыятенең ихтирамлы җитәкчесе булган. Шантипурда ул бхакти-йога (иң Олы Ходайга буларак Кришнага яратып хезмәт итү) юлын мактап «Бхагавад-гита» һәм «Шримад-Бхагаватам» фәлсәфәсенә өйрәткән.
Адвайта Ачарья рухиятнең бөлүе һәм халыкта материализмга тенденциянең үсүе белән борчылган булган. Ул бу җәмгыятьтә интегүләр һәм проблемаларга китергән дип санаган һәм әкренләп булган хәлдән бердәнбер чыгу аватара буларак җиргә төшер һәм кешеләргә рухи тормышның шатлыгына һәм бәхетенә тәм бирер өчен Кришнага дога кылырга дигән нәтиҗәгә килгән.
Ул берничә ай буена аны килергә сорап тырышып Кришнага дога кылган һәм табыну кагыйдәләре буенча изге туласи үсемлегенең яфракларын һәм Ганга суын тәкъдим итеп шалаграма-шилага табынган дип тасвирлана. Унөч ай узгач Адвайта Ачарья догаларына җавап итеп Майяпурда Чайтанья туган.
Соңыннан Адвайта Ачарья Чайтанья һәм Нитьянандага аларның санкиртана миссиясендә — «Харе Кришна» мантрасын җырлауның таратуда зур ярдәм күрсәткән.
Адвайта Ачарьяның алты улы булган — Ачьютананда, Кришна Мишра, Гопала Даса, Баларама, Сварупа һәм Джагадиша.
Адвайта Ачарьяның тормышын тасвирлаучы берничә агиографик текст бар[3]. Гаудия-вайшнавизмда аларның иң абруйлысы булып Харичарана Даса авторлыгында «Адвайта-мангала» тора[3].
Әдәбият
үзгәртү- Рус телендә
- Ватман С. В. Бенгальский вайшнавизм / Под ред. С. В. Пахомова. — СПб.: Издательство СПбГУ, 2005. — 403 с. — ISBN 5-288-03579-2.
- Инглиз телендә
- Manring, Rebecca J. (2005), Reconstructing Tradition: Advaita Ācārya and Gauḍīya Vaiṣṇavism at the Cusp of the Twentieth Century, New York: Columbia University Press, ISBN 0231129548
- Pechilis, Karen (2004), The Graceful Guru: Hindu Female Gurus in India and the United States, New York: Oxford University Press, ISBN 0195145380
- Shrivatsa Goswami (1983), "Interview With Shrivatsa Goswami", in Steven J. Gelberg, Hare Krishna, Hare Krishna: Five Distinguished Scholars on the Krishna Movement in the West, Harvey Cox, Larry D. Shinn, Thomas J. Hopkins, A.L. Basham, Shrivatsa Goswami, New York: Grove Press, pp. 196–258, ISBN 0394624548 Unknown parameter
|publication-year=ignored (help)
Шулай ук карарга мөмкин
үзгәртүСылтамалар
үзгәртүИскәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,0 1,1 Pechilis, 2004, p. 53
- ↑ Manring, 2005, p. 32
- ↑ 3,0 3,1 Manring, 2005, p. 7