HD83373
HD83373 — Гидра йолдызлыгы[d]нда урнашкан A0Vp[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,39 ± 0,01[8] тәшкил итә.
HD83373 | |
Каталог коды | GSC 05465-00310[1], HD 83373[1], HIC 47249[1], HIP 47249[1], HR 3832[1], 2MASS J09375151-0925279[1], PPM 192580[1], SAO 137011[1], SRS 9157[1], TD1 14126[1], UBV 9163[1], uvby98 100083373[1], YZ 99 3744[1], Gaia DR1 5740749117144614784[1], Gaia DR2 5740749121439641856[1], 34 Hya, GC 13307[1], TIC 47089299[1], WISEA J093751.46-092527.8[2], Gaia DR3 5740749121439641856[1], TYC 5465-310-1[1], UBV M 15593[1] һәм Renson 23780[1] |
---|---|
Йолдызлык | Гидра йолдызлыгы[d] |
Җирдән ераклык | 150,004 ± 0,9855 парсек[3] |
Скорость вращения звезды | 28 km/s[4][5] |
Параллакс | 6,6665 ± 0,0438 миллисекунда дуги[3] |
Склонение собственного движения | 6,769 ± 0,036 миллиарксекунд в год[3] |
Прямое восхождение собственного движения | −59,487 ± 0,04 миллиарксекунд в год[3] |
Радиаль тизлек | 26,5 ± 1 km/s[6] |
Спектраль сыйныф | A0Vp[7] |
Күренмә йолдызча зурлык | 6,39 ± 0,01[8] |
Абсолют йолдыз зурлыгы | 0,83 |
Металличность | 0,099[9] |
Радиюс | 2,04 солнечный радиус |
Чор | J2000.0[d][10][1] |
Туры калкулык | 144,4646107407 °[3] |
Авышлык | −9,42444847162 °[3] |
Нәтиҗәле температура | 9800 K[6] |
Өслек гравитациясе | 6500 сантиметр на секунду в квадрате[6] |
Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]
Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]
Искәрмәләр
үзгәртү- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 34 Hya SIMBAD Astronomical Database
- ↑ Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
- ↑ F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20065224 — arXiv:astro-ph/0610785
- ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Khalack, V., LeBlanc, F. Project VeSElkA: analysis of Balmer line profiles of slowly rotating chemically peculiar stars // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2015. — 10 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/150/1/2 — arXiv:1505.08158
- ↑ 7,0 7,1 F. Arenou Radial velocities. Measurements of 2800 B2-F5 stars for HIPPARCOS // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1999. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/AAS:1999489
- ↑ 8,0 8,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
- ↑ Adelman, S. Normal A0−A1 stars with low rotational velocities. I. Abundance determination and classification // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2014. — 21 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201322762 — arXiv:1401.2372
- ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Әдәбият
үзгәртү- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)
Шулай ук карагыз
үзгәртү
Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге. Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз. |