Wikipedia

HD51688

HD51688 — Җәүза йолдызлыгында урнашкан B8II/III[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,397 ± 0,01[5] тәшкил итә.

HD51688
Каталог коды GCRV 58226[1], GSC 01899-00450[1], HD 51688[1], HIC 33650[1], HIP 33650[1], HR 2605[1], 2MASS J06592793+2554510[1], PPM 96855[1], ROT 1123[1], SAO 78947[1], TD1 8687[1], UBV 6869[1], uvby98 100051688[1], WDS J06595+2555AB[1], YZ 25 3649[1], AG+25 793[1], BD+26 1411[1], WEB 6762[1], Gaia DR2 3381838527110322560[1], 40 Gem, Gaia DR3 3381838527110322560[1], TIC 91364004[1], GC 9176[1], TYC 1899-450-1[1], UBV M 12650[1], ALS 16429[1] һәм Renson 14230[1]
Йолдызлык Җәүза йолдызлыгы
Җирдән ераклык 299,482 ± 10,7448 парсек[2]
Скорость вращения звезды 36,61 km/s[3]
Параллакс 3,3391 ± 0,1198 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −10,879 ± 0,096 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −8,322 ± 0,135 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 30,751101 ± 0,0606 km/s[3]
Спектраль сыйныф B8II/III[4]
Күренмә йолдызча зурлык 6,397 ± 0,01[5]
Абсолют йолдыз зурлыгы −1,42
Радиюс 4,15 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][6][1]
Туры калкулык 104,8663860674 °[2]
Авышлык 25,91416308035 °[2]
Нәтиҗәле температура 8010 K[3]
Өслек гравитациясе 73 400 сантиметр на секунду в квадрате[3]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 40 Gem SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Jönsson, Henrik, Holtzman, Jon A., Allende Prieto C. et al. APOGEE Data and Spectral Analysis from SDSS Data Release 16: Seven Years of Observations Including First Results from APOGEE-South // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2020. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/ABA592 — arXiv:2007.05537
  4. ↑ 4,0 4,1 Clausen J. V., Jensen K. S. Classification based on 102/A/mm objective prism spectra — 1979.
  5. ↑ 5,0 5,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD51688&oldid=2931862