Wikipedia

HD41724

HD41724 — Йөкче йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан G[5] һәм A2[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,48 ± 0,03[6] һәм 7,6 ± 0,01[6] тәшкил итә.

HD41724
Каталог коды 2MASS J06083858+3507127[1], AG+35 615[1], BD+35 1346[1], GSC 02427-00963[1], PPM 71266[1], SAO 58785[1], TYC 2427-963-1[1], CSI+35 1345 2[1], HD 41725[1], Gaia DR1 3453279084669308288[1], Gaia DR2 3453279088967331712[1], HD 41724[1], GSC 02427-01526[1], 2MASS J06082941+3508243[1], PPM 71263[1], SAO 58782[1], TD1 6074[1], uvby98 100041724[1], SBC9 1549[1], AG+35 614[1], BD+35 1345[1], CSI+35 1345 1[1], TYC 2427-1526-1[1] һәм Gaia DR2 3453279398204978048[1]
Йолдызлык Йөкче йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 511,4305 ± 15,6414 парсек[3] һәм 127,7727 ± 0,8881 парсек[3]
Параллакс 1,9553 ± 0,0598 миллисекунда дуги[3] һәм 7,8264 ± 0,0544 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −3,266 ± 0,075 миллиарксекунд в год[3] һәм −42,507 ± 0,064 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −5,325 ± 0,092 миллиарксекунд в год[3] һәм −5,788 ± 0,077 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 7,2 km/s[4] һәм 7,2 ± 8,3 km/s[4]
Спектраль сыйныф G[5] һәм A2[5]
Күренмә йолдызча зурлык 9,48 ± 0,03[6] һәм 7,6 ± 0,01[6]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 92,16076824336 °[3] һәм 92,122580800785 °[3]
Авышлык 35,120222696985 °[3] һәм 35,140135967652 °[3]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1345 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 Mayor, M., Udry, S., Nordström, B. The Geneva-Copenhagen survey of the Solar neighbourhood. Ages, metallicities, and kinematic properties of ∼14 000 F and G dwarfs // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2004. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20035959 — arXiv:astro-ph/0405198
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Cannon A. J., Pickering E. C. VizieR Online Data Catalog: Henry Draper Catalogue and Extension, published in Ann. Harvard Obs. 91-100 (1918-1925) // Annals of the Astronomical Observatory of Harvard College — 1918.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD41724&oldid=2932566