HD36960Орион йолдызлыгы[2]нда урнашкан B0.7[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,72[7] тәшкил итә.

HD36960
Масса 15,66 M☉
Каталог коды HR 1887[1], 2MASS J05350268-0600074[1], HD 36960[1], HIP 26199[1], IRAS 05325-0602[1], SAO 132301[1], ADS 4182 A[1], ALS 14785[1], BD-06 1234[1], CCDM J05350-0600A[1], CEL 819[1], CSI-06 1234 1[1], CSI-06 1234 2[1], GC 6926[1], GCRV 3402[1], HIC 26199[1], IDS 05301-0605 A[1], JP11 5642[1], JP11 5643[1], PLX 1272[1], PPM 188205[1], ROT 870[1], TYC 4778-1403-1[1], UBV 5488[1], UBV 5490[1], UBV M 51653[1], uvby98 900010493[1], WDS J05350-0600A[1], HGAM 432[1], [GC94b] 76[1], SOXS 135[1], WEB 5108[1] һәм Gaia DR2 3017187866581304832[1]
Йолдызлык Орион йолдызлыгы[2]
Скорость вращения звезды 28 km/s, 23 km/s[3][4] һәм 22 km/s[4]
Параллакс 2,7997 ± 0,3442 миллисекунда дуги[5]
Склонение собственного движения 1,495 ± 0,534 миллиарксекунд в год[5]
Прямое восхождение собственного движения −0,586 ± 0,599 миллиарксекунд в год[5]
Радиаль тизлек 27,7 ± 0,8 km/s[6]
Спектраль сыйныф B0.7[7]
Күренмә йолдызча зурлык 4,72[7]
Металличность −0,02[8]
Радиюс 5,6 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][9]
Туры калкулык 83,76116974917 °[9]
Авышлык −6,00202876083 °[9]
Нәтиҗәле температура 29 000 K[10][8]
Өслек гравитациясе 12 600 сантиметр на секунду в квадрате[8][10][11]
Оценка возраста объекта 6 миллион лет

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[12] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[13][14]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[15] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[16] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[17] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[18]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 36960 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. A. Herrero, S. Simón-Díaz The IACOB project. I. Rotational velocities in northern Galactic O- and early B-type stars revisited. The impact of other sources of line-broadening // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2014. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201322758arXiv:1311.3360
  4. 4,0 4,1 Castro, N., Herrero, A., Simón-Díaz, S. et al. The IACOB project. III. New observational clues to understand macroturbulent broadening in massive O- and B-type stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2016. — 17 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201628541arXiv:1608.05508
  5. 5,0 5,1 5,2 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  6. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Hsu W.-H., Hartmann L., Allen L. et al. Evidence for environmental dependence of the upper stellar initial mass function in Orion A // The Astrophysical Journal LettersIOP Publishing, 2013. — ISSN 2041-8205; 2041-8213doi:10.1088/0004-637X/764/2/114arXiv:1212.1171
  8. 8,0 8,1 8,2 M.-F. Nieva, N. Przybilla Present-day cosmic abundances. A comprehensive study of nearby early B-type stars and implications for stellar and Galactic evolution and interstellar dust models // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2012. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201118158arXiv:1203.5787
  9. 9,0 9,1 9,2 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  10. 10,0 10,1 Nieva M.-F., Simon-Diaz S. The chemical composition of the Orion star forming region. III. C, N, Ne, Mg, and Fe abundances in B-type stars revisited // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2011. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201116478arXiv:1104.3154
  11. M. Koleva, A. Vazdekis Stellar population models in the UV. I. Characterisation of the New Generation Stellar Library // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2012. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201118065arXiv:1111.5449
  12. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  13. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  14. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  15. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  16. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  17. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  18. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү