Wikipedia

HD35679

HD35679 — Яссы Тау йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан A2mA6-A7[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,29 ± 0,02[7] тәшкил итә.

HD35679
Каталог коды HD 35679[1], CPC 21.1 785[1], GCRV 25254[1], GSC 09166-00242[1], HIC 24895[1], HIP 24895[1], 2MASS J05200942-7044205[1], PPM 368738[1], RAVE J052009.4-704421[1], TYC 9166-242-1[1], Gaia DR1 4651897976153705728[1] һәм Gaia DR2 4651897980498766464[1]
Йолдызлык Яссы Тау йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 422,7079 ± 6,7899 парсек[3]
Параллакс 2,3657 ± 0,038 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 15,657 ± 0,088 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −5,366 ± 0,077 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 6 ± 2,5 km/s[4][5]
Спектраль сыйныф A2mA6-A7[6]
Күренмә йолдызча зурлык 9,29 ± 0,02[7]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 80,03926381573 °[3]
Авышлык −70,739022570647 °[3]
Нәтиҗәле температура 7733 K[8]
Өслек гравитациясе 10 200 сантиметр на секунду в квадрате[8]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 35679 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ Arenou F. Version 2 of the Hipparcos Input Catalogue // Bulletin d'Information du Centre de Données Stellaires — 1993. — ISSN 0242-6536
  5. ↑ Fehrenbach C., Duflot M. Vitesses radiales au prisme-objectif dans la direction du Grand Nuage de Magellan. Liste de 398 etoiles, membres du GNM. Liste de 1434 etoiles galactiques en direction du GNM // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1974. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ 6,0 6,1 Houk N. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 — 1975.
  7. ↑ 7,0 7,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. ↑ 8,0 8,1 Sharma, S., Just, A., Binney, J. et al. The radial velocity experiment (RAVE): fourth data release // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2013. — 36 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/146/5/134 — arXiv:1309.4284
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD35679&oldid=2933082