Wikipedia

HD3112

HD3112 — Тукан йолдызлыгы[d]нда урнашкан A7IV[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,109 ± 0,01[8] тәшкил итә.

HD3112
Каталог коды IRAS 00312-7132[1], 2MASS J00332335-7115584[1], GSC 09138-00521[1], HD 3112[1], HIP 2629[1], HR 139[1], SAO 255679[1], θ Tuc, CPC 21.1 85[1], FK5 2035[1], GC 667[1], GCRV 310[1], HIC 2629[1], N30 106[1], PPM 366965[1], ROT 106[1], TD1 301[1], TYC 9138-521-1[1], UBV 431[1], tet Tuc[1], uvby98 100003112[1], FAUST 23[1], WEB 481[1], Gaia DR2 4690231525639747072[1], Gaia DR3 4690231525639747072[1], RAVE J003323.4-711558[1], RAVE J003323.4-711559[1], TIC 38847248[1], UBV M 7475[1] һәм Renson 810[1]
Йолдызлык Тукан йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 139,6258 ± 0,928 парсек[2]
Скорость вращения звезды 80 km/s[3]
Параллакс 7,1423 ± 0,0259 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения −12,377 ± 0,03 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения 73,615 ± 0,031 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек 2,3 ± 2,9 km/s[5]
Тип переменной звезды Переменная типа Дельты Щита[d] һәм затменная звезда[d][6]
Спектраль сыйныф A7IV[7]
Күренмә йолдызча зурлык 6,109 ± 0,01[8]
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,54
Радиюс 4,02 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][2][1]
Туры калкулык 8,34733013073 °[4]
Авышлык −71,26624456366 °[4]
Нәтиҗәле температура 7309 K[9]
Өслек гравитациясе 7590 сантиметр на секунду в квадрате[9]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 tet Tuc SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. ↑ E. Rodríguez, López-González M. J., P. López de Coca A revised catalogue of δ Sct stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/AAS:2000221
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ L Malavolta, G Piotto A PSF-based Approach to TESS High quality data Of Stellar clusters (PATHOS) – I. Search for exoplanets and variable stars in the field of 47 Tuc // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2019. — 18 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STZ2878 — arXiv:1910.03592
  7. ↑ 7,0 7,1 Houk N. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 — 1975.
  8. ↑ 8,0 8,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. ↑ 9,0 9,1 Bland-Hawthorn, Joss The Sixth Data Release of the Radial Velocity Experiment (RAVE). II. Stellar Atmospheric Parameters, Chemical Abundances, and Distances // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2020. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/AB9AB8 — arXiv:2002.04512
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD3112&oldid=2933574