Wikipedia

HD22374

HD22374 — Сәвер йолдызлыгында урнашкан B9p[5][6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,73 ± 0,009[7] тәшкил итә.

HD22374
Каталог коды HD 22374[1], CSV 6038[2], FK5 4324[2], GCRV 23451[2], GSC 01798-00536[2], HIC 16859[2], HIP 16859[2], 2MASS J03365802+2312398[2], N30 740[2], PPM 92667[2], SAO 76029[2], TD1 2340[2], UBV 3442[2], uvby98 100022374[2], YZ 23 1071[2], AG+23 288[2], BD+22 518[2], Gaia DR2 67725419441688704[2], 9 Tau, Gaia DR3 67725419441688704[2], TIC 113922837[2], GC 4307[2], TYC 1798-536-1[2], UBV M 9601[2], V486 Tau[2], Renson 5660[2] һәм EPIC 211014841[2]
Йолдызлык Сәвер йолдызлыгы
Җирдән ераклык 148,326 ± 0,737 парсек[3]
Параллакс 6,7419 ± 0,0335 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −18,695 ± 0,026 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −14,182 ± 0,039 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −3,6 ± 0,6 km/s[4]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d]
Спектраль сыйныф B9p[5][6]
Күренмә йолдызча зурлык 6,73 ± 0,009[7]
Металличность 0,74[8]
Диаметры 3 810 000 km[9]
Чор J2000.0[d][10][2]
Туры калкулык 54,24177456887 °[3]
Авышлык 23,21106841105 °[3]
Нәтиҗәле температура 9333 K[8]
Өслек гравитациясе 10 000 сантиметр на секунду в квадрате[8]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 2,25 9 Tau SIMBAD Astronomical Database
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 5,0 5,1 Bertaud C. Catalogue et bibliographie des etoiles a spectre particulier // Journal des observateurs — 1958. — ISSN 0368-3389
  6. ↑ 6,0 6,1 Walther M. E. Anomalous spectra of stars of class A // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1949. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/145178
  7. ↑ 7,0 7,1 Oja T. UBV photometry of stars whose positions are accurately known. VI // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1991. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Adelman S. J. Line identifications, elemental abundances, and equivalent widths for 21 sharp-lined cool peculiar A stars and two comparison standards // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1973. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190277
  9. ↑ O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
  10. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  11. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD22374&oldid=2935334