Wikipedia

HD220147

HD220147 — Кассиопея йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан B9p[5][6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 8,12[1] тәшкил итә.

HD220147
Каталог коды ADS 16692 A[1], ALS 20031[1], CCDM J23209+6225A[1], GSC 04283-00105[1], HD 220147[1], HIC 115267[1], HIP 115267[1], IDS 23165+6152[1], 2MASS J23204889+6224453[1], PPM 24385[1], SAO 20576[1], UBV 20019[1], WDS J23208+6225A[1], UBV M 26986[1], AG+62 1434[1], BD+61 2430[1], CSI+61 2430 1[1], TYC 4283-105-1[1], BD+61 2430A[1], Gaia DR1 2015060838376228736[1], Gaia DR2 2015060842674907264[1] һәм V812 Cas
Йолдызлык Кассиопея йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 481,51 ± 11,0593 парсек[3]
Параллакс 2,0768 ± 0,0477 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 1,222 ± 0,068 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −1,038 ± 0,085 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −7,9 ± 1,6 km/s[4]
Спектраль сыйныф B9p[5][6]
Күренмә йолдызча зурлык 8,12[1]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 350,2038089096 °[3]
Авышлык 62,412544448074 °[3]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 V812 Cas SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 5,0 5,1 Bertaud C. Catalogue et bibliographie des etoiles a spectre particulier // Journal des observateurs — 1958. — ISSN 0368-3389
  6. ↑ 6,0 6,1 Walther M. E. Anomalous spectra of stars of class A // The Astrophysical Journal Letters — United Kingdom: IOP Publishing, 1949. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/145178
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD220147&oldid=2935562