Wikipedia

HD216608

HD216608 — Кәлтә йолдызлыгы[d]нда урнашкан kA3VmF2III/IVp[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,808[1] тәшкил итә.

HD216608
Каталог коды ADS 16345 AB[1], 2MASS J22534014+4444567[1], BD+43 4331[1], CCDM J22537+4445AB[1], GC 31930[1], GCRV 14374[1], GSC 03227-03864[1], HD 216608[1], HIC 113048[1], HIP 113048[1], HR 8708[1], IRAS 22514+4429[1], PLX 5551[1], PLX 5551.00[1], PPM 63541[1], ROT 3332[1], SAO 52465[1], TD1 29438[1], uvby98 100216608[1], WDS J22537+4445AB[1], Gaia DR2 1935556423883803904[1], PMSC 22492+4413[1], WEB 20126[1], Gaia DR3 1935556428178828672[1], TIC 154554845[1] һәм AG+44 2128[1]
Йолдызлык Кәлтә йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 55,1 ± 0,2298 парсек[2]
Скорость вращения звезды 55 km/s[3]
Параллакс 18,1487 ± 0,0757 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −24,736 ± 0,07 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −13,846 ± 0,055 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 4,5 ± 0,7 km/s[4]
Спектраль сыйныф kA3VmF2III/IVp[5]
Күренмә йолдызча зурлык 5,808[1]
Чор J2000.0[d][6][1]
Туры калкулык 343,41733715802 °[2]
Авышлык 44,74917094898 °[2]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр үзгәртү

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 216608 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  4. ↑ Pourbaix, D., Udry, S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2004. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20041213 — arXiv:astro-ph/0406573
  5. ↑ 5,0 5,1 S. Sreedhar Rao, Abhyankar K. D. MK morphological study of Am stars at 66 Å/mm // Journal of Astrophysics and Astronomy — Assoc for Development through Science and Education, Romania, Springer Science+Business Media, 1991. — ISSN 0250-6335; 0973-7758 — doi:10.1007/BF02709302
  6. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият үзгәртү

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD216608&oldid=2935710