Wikipedia

HD212510

HD212510 — Кәлтә йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан A6II[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 8,73 ± 0,01[8] тәшкил итә.

HD212510
Каталог коды HD 212510[1], ALS 12377[1], GCRV 14084[1], GSC 03619-00328[1], 2MASS J22233563+5228210[1], PPM 40599[1], SAO 34396[1], YZ 52 7661[1], AG+52 1623[1], BD+51 3359[1], TYC 3619-328-1[1], Gaia DR1 2001581375575145984[1], WEB 19814[1] һәм Gaia DR2 2001581379883984768[1]
Йолдызлык Кәлтә йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 2258,866 ± 162,769 парсек[3]
Параллакс 0,4427 ± 0,0319 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −3,527 ± 0,052 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −2,905 ± 0,054 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −38,4 ± 2 km/s[4][5][6] һәм −38,4 km/s[5][4]
Спектраль сыйныф A6II[7]
Күренмә йолдызча зурлык 8,73 ± 0,01[8]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 335,89844919335 °[3]
Авышлык 52,472511924565 °[3]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 212510 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 Duflot, M., Figon, P., Meyssonnier, N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1995. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. ↑ 5,0 5,1 Wilson R. E., Joy A. Radial velocities of 2111 stars // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1950. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/145261
  6. ↑ Wilson R. E. General Catalogue of Stellar Radial Velocities — Карнеги институты, 1953.
  7. ↑ 7,0 7,1 Hardorp J., Theile I., Voigt H. H. Luminous Stars in the Northern Milky Way — 1964.
  8. ↑ 8,0 8,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD212510&oldid=2935886