HD209160Торна йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан A3/5mF0-F3/5[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,72 ± 0,03[6] тәшкил итә.

HD209160
Каталог коды HD 209160[1], CPC 0 19699[1], GSC 08438-01550[1], 2MASS J22022529-4602138[1], PPM 327825[1], RAVE J220225.3-460214[1], SAO 230952[1], TYC 8438-1550-1[1], Gaia DR1 6561643776886979456[1] һәм Gaia DR2 6561643781183293568[1]
Йолдызлык Торна йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 296,5511 ± 3,5001 парсек[3]
Параллакс 3,3721 ± 0,0398 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −5,382 ± 0,056 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 24,469 ± 0,05 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −23,59 ± 2,11 km/s[4]
Спектраль сыйныф A3/5mF0-F3/5[5]
Күренмә йолдызча зурлык 9,72 ± 0,03[6]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 330,60541854145 °[3]
Авышлык −46,037153998224 °[3]
Нәтиҗәле температура 7551 K[7]
Өслек гравитациясе 11 700 сантиметр на секунду в квадрате[7]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 209160 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Valentini, Marica, Steinmetz, Matthias, Kunder, Andrea et al. The Radial Velocity Experiment (RAVE): fifth data release // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2017. — 30 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.3847/1538-3881/153/2/75arXiv:1609.03210
  5. 5,0 5,1 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
  6. 6,0 6,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. 7,0 7,1 Sharma, S., Just, A., Binney, J. et al. The radial velocity experiment (RAVE): fourth data release // Astron. J. / J. G. III, E. VishniacNYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2013. — 36 p. — ISSN 0004-6256; 1538-3881doi:10.1088/0004-6256/146/5/134arXiv:1309.4284
  8. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү