HD193637Аккош йолдызлыгы[2]нда урнашкан A2.5m[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 8,34 ± 0,01[7] тәшкил итә.

HD193637
Каталог коды GSC 02680-01529[1], HD 193637[1], HIC 100258[1], HIP 100258[1], 2MASS J20200338+3356350[1], PPM 84731[1], SAO 69850[1], uvby98 100193637[1], SBC9 1231[1], AG+33 1938[1], BD+33 3862[1], SBC7 809[1], TYC 2680-1529-1[1], Gaia DR1 2054756953348119936[1], WEB 18077[1], Gaia DR2 2054756957652357888[1] һәм MY Cyg
Йолдызлык Аккош йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 250,4947 ± 2,4221 парсек[3]
Параллакс 3,9921 ± 0,0386 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 3,012 ± 0,057 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 17,48 ± 0,055 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −53 ± 2,7 km/s[4]
Тип переменной звезды затменная звезда[d][5]
Спектраль сыйныф A2.5m[6]
Күренмә йолдызча зурлык 8,34 ± 0,01[7]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 305,01412145673 °[3]
Авышлык 33,943058395338 °[3]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 MY Cyg SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  5. Kreiner, J. M. Up-to-date linear elements of eclipsing binaries // Acta Astron. / M. KubiakCopernicus Foundation for Polish Astronomy, 2004. — ISSN 0001-5237
  6. 6,0 6,1 Abt H. A. MK classifications of spectroscopic binaries // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 2008. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1088/0067-0049/180/1/117
  7. 7,0 7,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү