Wikipedia

HD192124

HD192124 — Аккош йолдызлыгы[2]нда урнашкан A5III[5][6][7][…] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,238 ± 0,01[8] тәшкил итә.

HD192124
Каталог коды HD 192124[1], ADS 13508 AB[1], CCDM J20120+3429AB[1], GCRV 70626[1], GSC 02679-01494[1], HIC 99532[1], HIP 99532[1], IDS 20082+3411 AB[1], 2MASS J20120193+3428442[1], PPM 84417[1], SAO 69588[1], TD1 26263[1], UBV 17449[1], WDS J20120+3429AB[1], AG+34 1991[1], BD+34 3908[1], CSI+34 3908 1[1], TYC 2679-1494-1[1], BD+34 3908A[1] һәм WEB 17805[1]
Йолдызлык Аккош йолдызлыгы[2]
Параллакс 6,72 ± 0,51 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −11,63 ± 0,4 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 17,97 ± 0,4 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −10 ± 3,7 km/s[4]
Спектраль сыйныф A5III[5][6][7][…]
Күренмә йолдызча зурлык 7,238 ± 0,01[8]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 303,008048495 °[3]
Авышлык 34,478910373 °[3]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 192124 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  4. ↑ R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr. — Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994 — doi:10.1002/ASNA.200710776 — arXiv:0705.0878
  5. ↑ 5,0 5,1 Barbier M., Boulon J. La mesure des vitesses radiales au prisme objectif. XI. 1ere liste de vitesses radiales d'etoiles O ET B determinees au prisme objectif a vision directe // Publications de l'Observatoire de Haute-Provence — observatoire de Haute-Provence, 1960.
  6. ↑ 6,0 6,1 Barbier M., Boulon J. La mesure des vitesses radiales au prisme objectif // Journal des observateurs — 1960. — ISSN 0368-3389
  7. ↑ 7,0 7,1 Duflot M., Fehrenbach C., Guillaume J. et al. Mesure des vitesses radiales au prisme objectif. VIII. Ameliorations du spectro comparateur a projection // Publications de l'Observatoire de Haute-Provence — observatoire de Haute-Provence, 1957.
  8. ↑ 8,0 8,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD192124&oldid=2935505