HD191742Аккош йолдызлыгы[2]нда урнашкан A7p[6][7][8][…] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 8,16[1] тәшкил итә.

HD191742
Каталог коды HD 191742[1], CSV 8444[1], GCRV 70558[1], GSC 03158-00713[1], HIC 99340[1], HIP 99340[1], 2MASS J20094703+4232288[1], NSV 12856[1], PPM 59411[1], SAO 49254[1], UBV 17396[1], UBV M 24579[1], uvby98 100191742[1], AG+42 1815[1], BD+42 3616[1], TYC 3158-713-1[1], Gaia DR1 2074947903842965888[1] һәм Gaia DR2 2074947908154283648[1]
Йолдызлык Аккош йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 329,5762 ± 3,4976 парсек[3]
Параллакс 3,0342 ± 0,0322 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −1,841 ± 0,059 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 10,564 ± 0,059 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −3,5 ± 0,6 km/s[4]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d][5]
Спектраль сыйныф A7p[6][7][8][…]
Күренмә йолдызча зурлык 8,16[1]
Металличность 1,08[9]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 302,44600618423 °[3]
Авышлык 42,541337254439 °[3]
Нәтиҗәле температура 8842 K[9]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 191742 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  5. Kukarkin B. V., Kholopov P. N., Artiukhina N. M. һ.б. Catalogue of suspected variable stars. Moscow, Acad. of Sciences USSR Shternberg,1951 (1981) — 1981.
  6. 6,0 6,1 Bertaud C. Catalogue et bibliographie des etoiles A a spectre particulier // Journal des observateurs — 1960. — ISSN 0368-3389
  7. 7,0 7,1 Slettebak A., Nassau J. J. Peculiar and metallic line A-type stars in a galactic zone // The Astrophysical Journal LettersIOP Publishing, 1959. — ISSN 2041-8205; 2041-8213doi:10.1086/146598
  8. 8,0 8,1 Bertaud C. Catalogue et bibliographie des etoiles a spectre particulier // Journal des observateurs — 1958. — ISSN 0368-3389
  9. 9,0 9,1 Adelman S. J. Line identifications, elemental abundances, and equivalent widths for 21 sharp-lined cool peculiar A stars and two comparison standards // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1973. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/190277
  10. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү