Wikipedia

HD190165

HD190165 — Аккош йолдызлыгы[2]нда урнашкан kA3hF0.5mF3(III)[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,53 ± 0,009[7] тәшкил итә.

HD190165
Каталог коды HD 190165[1], GCRV 12391[1], GSC 03558-01558[1], HIC 98614[1], HIP 98614[1], KIC 9117875[1], 2MASS J20014671+4528359[1], PPM 59201[1], SAO 49108[1], TD1 25941[1], AG+45 1613[1], BD+45 3038[1], TYC 3558-1558-1[1], Gaia DR1 2082200969738659584[1], WEB 17440[1] һәм Gaia DR2 2082200974042507392[1]
Йолдызлык Аккош йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 108,5835 ± 0,4492 парсек[3]
Скорость вращения звезды 61 ± 3 km/s[4]
Параллакс 9,2095 ± 0,0381 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 18,947 ± 0,069 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 39,202 ± 0,071 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −16,9 ± 3,1 km/s[5]
Спектраль сыйныф kA3hF0.5mF3(III)[6]
Күренмә йолдызча зурлык 7,53 ± 0,009[7]
Металличность 0,46[4]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 300,44464633399 °[3]
Авышлык 45,476630060676 °[3]
Нәтиҗәле температура 7300 K[4] һәм 7100 K[4]
Өслек гравитациясе 6000 сантиметр на секунду в квадрате[4]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 190165 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Vandenbussche B., Catanzaro G., Van Winckel H. et al. Spectroscopic survey of Kepler stars. I. HERMES/Mercator observations of A- and F-type stars // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2015. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STV528 — arXiv:1503.03675
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ 6,0 6,1 Bedding T. R. A search for non-pulsating, chemically normal stars in the δ Scuti instability strip using Kepler data // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2015. — 12 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU2749 — arXiv:1412.7543
  7. ↑ 7,0 7,1 Oja T. UBV photometry of stars whose positions are accurately known. III // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1986. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD190165&oldid=2935381