Wikipedia

HD189160

HD189160 — Аккош йолдызлыгында урнашкан B9V[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,9[1] тәшкил итә.

HD189160
Каталог коды 2MASS J19565014+4416159[1], GSC 03149-01558[1], BD+43 3422A[1], HD 189160[1], BD+43 3422[1], SAO 49005[1], HIP 98156[1], CCDM J19568+4416A[1], CEL 4887[1], HIC 98156[1], PPM 59071[1], TD1 25780[1], TYC 3149-1558-1[1], V2095 Cyg[1], uvby98 100189160 A[1], WDS J19568+4416A[1], KIC 8324268[1], Gaia DR2 2079024622387491712[1], AG+44 1687[1], UBV M 24341[1], Renson 52370[1], TIC 268607281[1] һәм Gaia DR3 2079024622387491712[1]
Йолдызлык Аккош йолдызлыгы
Җирдән ераклык 331,488 ± 2,846 парсек[2]
Скорость вращения звезды 1,6 km/s[3]
Параллакс 3,0167 ± 0,0259 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 1,888 ± 0,034 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 5,846 ± 0,033 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −34,3493 ± 0,23043 km/s[3]
Тип переменной звезды вращающаяся переменная[d][4][5]
Спектраль сыйныф B9V[6]
Күренмә йолдызча зурлык 7,9[1]
Чор J2000.0[d][7][1]
Туры калкулык 299,20897985699 °[2]
Авышлык 44,27112410442 °[2]
Нәтиҗәле температура 11 370 K[8]
Өслек гравитациясе 2240 сантиметр на секунду в квадрате[8]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 V2095 Cyg SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 Jönsson, Henrik, Holtzman, Jon A., Allende Prieto C. et al. APOGEE Data and Spectral Analysis from SDSS Data Release 16: Seven Years of Observations Including First Results from APOGEE-South // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2020. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.3847/1538-3881/ABA592 — arXiv:2007.05537
  4. ↑ Basri G. Rotation and differential rotation of active Kepler stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2013. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201321970 — arXiv:1308.1508
  5. ↑ Nielsen M. B., Gizon L., Schunker H. et al. Rotation periods of 12000 main-sequence Kepler stars: dependence on stellar spectral type and comparison with v sin i observations // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2013. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201321912 — arXiv:1305.5721
  6. ↑ 6,0 6,1 Hill P. W., Lynas-Gray A. E. UBV photometry and MK spectral classification of northern early-type stars in intermediate galactic latitudes // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 1977. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/180.4.691
  7. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  8. ↑ 8,0 8,1 Tkachenko A., Lehmann H., Smalley B. et al. Spectrum analysis of bright Kepler late B- to early F-stars // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2013. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STT453 — arXiv:1303.2934
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD189160&oldid=2935312