Wikipedia

HD182568

HD182568 — Аккош йолдызлыгында урнашкан B3IV[7][8][9] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,977 ± 0,009[10] тәшкил итә.

HD182568
Каталог коды 2MASS J19240757+2937169[1], BD+29 3584[2], GSC 02137-03101[1], HD 182568[1], HIP 95372[1], HR 7372[1], SAO 87159[1], FK5 3550[1], GC 26785[1], GCRV 11852[1], HIC 95372[1], JP11 3100[1], N30 4297[1], PMC 90-93 1426[1], PPM 108923[1], ROT 2791[1], TD1 24617[1], TYC 2137-3101-1[1], UBV 16439[1], uvby98 100182568[1], YZ 29 9921[1], WEB 16668[1], Gaia DR2 2038567370506134528[1], 2 Cyg, Gaia DR3 2038567370506134528[1], TIC 109841888[1], AG+29 2051[1], UBV M 23745[1], ALS 16389[1] һәм Renson 50490[1]
Йолдызлык Аккош йолдызлыгы
Җирдән ераклык 275,946 ± 10,3711 парсек[3]
Скорость вращения звезды 100 km/s[4]
Параллакс 3,6239 ± 0,1362 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 11,229 ± 0,123 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 12,235 ± 0,101 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −23,6 ± 2 km/s[5][6]
Спектраль сыйныф B3IV[7][8][9]
Күренмә йолдызча зурлык 4,977 ± 0,009[10]
Абсолют йолдыз зурлыгы −2,07
Радиюс 5,6 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][11][1]
Туры калкулык 291,03157650551 °[3]
Авышлык 29,62133556921 °[3]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[12] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[13][14]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[15] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[16] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[17] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[18]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 2 Cyg SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ SIMBAD Astronomical Database
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. ↑ Abt H. A., Levato H., Grosso M. Rotational Velocities of B Stars // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2002. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/340590
  5. ↑ R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr. — Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994 — doi:10.1002/ASNA.200710776 — arXiv:0705.0878
  6. ↑ Wielen R., Schwan H., Dettbarn C. һ.б. Sixth catalogue of fundamental stars (FK6). Part III. Additional stars with direct solutions — 2000.
  7. ↑ 7,0 7,1 Eggen O. J. Space motions and distribution of the apparently bright B-type stars // Royal Observatory bulletins — 1961. — ISSN 0080-438X
  8. ↑ 8,0 8,1 Herbig G. H., John F., Jr. Spalding Axial Rotation and Line Broadening in Stars of Spectral Types F0-K5 // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 1955. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/145969
  9. ↑ 9,0 9,1 Lesh J. R. The Kinematics of the Gould Belt: an Expanding Group? // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1968. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190179
  10. ↑ 10,0 10,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  11. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  12. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  13. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  14. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  15. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  16. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  17. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  18. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD182568&oldid=2934919