Wikipedia

HD178892

HD178892 — Бөркет йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан ApSrCrEu[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 8,94 ± 0,01[5] тәшкил итә.

HD178892
Каталог коды HD 178892[1], 2MASS J19095475+1457583[1], GSC 01053-00103[1], BD+14 3811A[1], BD+14 3811[1], HIP 94155[1], SAO 104546[1], AG+14 1978[1], CCDM J19099+1458A[1], HIC 94155[1], PPM 135881[1], TD1 24049[1], TYC 1053-103-1[1], WDS J19099+1458A[1], YZ 14 7079[1], Gaia DR1 4320497474972309632[1] һәм Gaia DR2 4320497479336570880[1]
Йолдызлык Бөркет йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 248,88 ± 2,998 парсек[3]
Параллакс 4,018 ± 0,0484 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −22,98 ± 0,07 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −1,899 ± 0,072 миллиарксекунд в год[3]
Спектраль сыйныф ApSrCrEu[4]
Күренмә йолдызча зурлык 8,94 ± 0,01[5]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 287,47813357116 °[3]
Авышлык 14,966208017544 °[3]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[6] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[7][8]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[9] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[10] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[11] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[12]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 178892 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 Alentiev, D., Tsymbal, V., Cunha, M. et al. Discovery of new rapidly oscillating Ap pulsators in the UVES survey of cool magnetic Ap stars★ // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2013. — 12 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STT377 — arXiv:1302.6585
  5. ↑ 5,0 5,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD178892&oldid=2934727