Wikipedia

HD178875

HD178875 — Лира йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан kF2hA9mF3[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,72 ± 0,01[6] тәшкил итә.

HD178875
Каталог коды HD 178875[1], GSC 03120-01255[1], 2MASS J19083803+3830318[1], BD+38 3449A[1], BD+38 3449[1], HIP 94031[1], SAO 67868[1], AG+38 1793[1], CCDM J19086+3831A[1], CSI+38 3449 1[1], HIC 94031[1], IDS 19052+3821 A[1], KIC 3429637[1], PPM 82373[1], TD1 24045[1], TYC 3120-1255-1[1], uvby98 100178875[1], WDS J19086+3831A[1], Gaia DR1 2099597545788410112[1] һәм Gaia DR2 2099597550088641792[1]
Йолдызлык Лира йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 210,9215 ± 3,3143 парсек[3]
Скорость вращения звезды 50 km/s[4]
Параллакс 4,7411 ± 0,0745 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 14,161 ± 0,131 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −10,109 ± 0,137 миллиарксекунд в год[3]
Спектраль сыйныф kF2hA9mF3[5]
Күренмә йолдызча зурлык 7,72 ± 0,01[6]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 287,15848690243 °[3]
Авышлык 38,508868623255 °[3]
Нәтиҗәле температура 7256 K[7] һәм 7350 K[7]
Өслек гравитациясе 460 сантиметр на секунду в квадрате[7]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 178875 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ S. Benatti, P. Bradley, A. Moya et al. The Kepler characterization of the variability among A- and F-type stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2011. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201117368 — arXiv:1107.0335
  5. ↑ 5,0 5,1 Abt H. A. Spectroscopic tests of photoelectric stellar classification of abnormal stars // The Astrophysical Journal Letters — United Kingdom: IOP Publishing, 1984. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/162498
  6. ↑ 6,0 6,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 De Cat P., Skarka M. Multi-technique investigation of the binary fraction of A-F type candidate hybrid variable stars discovered by Kepler // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2018. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201730694 — arXiv:1709.03436
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD178875&oldid=2934723