Wikipedia

HD159975

HD159975 — Еланлы Кеше йолдызлыгында урнашкан B8II((Mn))[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,62[7] тәшкил итә.

HD159975
Масса 5,2 M☉
Каталог коды 2MASS J17375071-0807075[1], GSC 05660-00589[1], HD 159975[2], HIP 86284[1], SAO 141772[1], HR 6567[1], IRAS 17351-0805[1], μ Oph, FK5 3399[1], GC 23889[1], GCRV 10182[1], HIC 86284[1], JP11 2873[1], PPM 200882[1], ROT 2471[1], TD1 20717[1], TYC 5660-589-1[1], UBV 14997[1], YZ 98 5960[1], uvby98 100159975[1], WEB 14553[1], Gaia DR2 4168517278355561088[1], 57 Oph, TIC 295092803[1], UBV M 22300[1], ALS 16363[1] һәм Renson 45060[1]
Йолдызлык Еланлы Кеше йолдызлыгы
Җирдән ераклык 182,1162 ± 10,8918 парсек[3]
Скорость вращения звезды 95 km/s[4]
Параллакс 5,491 ± 0,3284 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −20,342 ± 0,397 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −11,737 ± 0,476 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −18,5 ± 1,5 km/s[5]
Спектраль сыйныф B8II((Mn))[6]
Күренмә йолдызча зурлык 4,62[7]
Светимость 659 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы −2,24
Радиюс 10,5 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 264,46130451792 °[8]
Авышлык −8,11877079361 °[8]
Нәтиҗәле температура 12 790 K[9]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 mu. Oph SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ SIMBAD Astronomical Database
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ Abt, Helmut A., Levato, Hugo, Grosso, Monica Rotational Velocities of B Stars // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2002. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/340590
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ 6,0 6,1 Gray R. O. The late B-type stars: Refined MK classification, confrontation with stromgren photometry, and the effects of rotation // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1994. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/116967
  7. ↑ 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  9. ↑ Torres A. F., Y. Frémat Fundamental parameters of B supergiants from the BCD system. I. Calibration of the (λ_1, D) parameters into Teff // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2009. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/200811147 — arXiv:0903.5134
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD159975&oldid=2933564