HD151525Геркулес йолдызлыгында урнашкан A1VpSi[3] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,24[7] тәшкил итә.

HD151525
Каталог коды IRAS 16452+0520[1], SAO 121865[1], 2MASS J16474641+0514482[1], GSC 00392-02704[1], HD 151525[1], HIP 82216[1], HR 6234[1], BD+05 3272[1], l Her, PLX 3819[1], CCDM J16478+0515A[1], FK5 3333[1], GC 22605[1], GCRV 9659[1], HIC 82216[1], IDS 16428+0526 A[1], N30 3750[1], NSV 7970[1], PPM 163126[1], ROT 2382[1], TD1 19539[1], TYC 392-2704-1[1], UBV 14225[1], V776 Her[1], YZ 5 7496[1], PLX 3819.00[1], WDS J16478+0515A[1], WEB 13882[1], Gaia DR2 4434820128469285248[1], 45 Her, TIC 270917741[1], Gaia DR3 4434820128469285248[1], AG+05 2186[1], UBV M 21682[1] һәм Renson 42850[1]
Йолдызлык Геркулес йолдызлыгы
Җирдән ераклык 129,561 ± 1,9253 парсек[2]
Скорость вращения звезды 35 km/s[3][4][5]
Параллакс 7,7184 ± 0,1147 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −39,531 ± 0,094 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −19,403 ± 0,103 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −16,1 ± 2,8 km/s[6]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d]
Спектраль сыйныф A1VpSi[3]
Күренмә йолдызча зурлык 5,24[7]
Абсолют йолдыз зурлыгы −0,18
Металличность 0,1[8][5]
Радиюс 4,86 солнечный радиус
Диаметры 6 760 000 km[9]
Чор J2000.0[d][10][1]
Туры калкулык 251,94341675688 °[2]
Авышлык 5,2467475936 °[2]
Нәтиҗәле температура 9900 K[5]
Өслек гравитациясе 6000 сантиметр на секунду в квадрате[5]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 l Her SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/192182
  4. Abt, Helmut A., Levato, Hugo, Grosso, Monica Rotational Velocities of B Stars // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 2002. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1086/340590
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201528052arXiv:1603.01146
  6. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  7. 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. Wolff S. C. A Spectroscopic and Photometric Study of the AP Stars // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1967. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/190162
  9. O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU1259arXiv:1406.6093
  10. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  11. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү