Wikipedia

HD15144

HD15144 — Кит йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан A3VpSrCrEu[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,83[8] тәшкил итә.

HD15144
Каталог коды GSC 05860-02588[1], 2MASS J02260035-1520284[1], HD 15144[1], HIP 11348[1], HR 710[1], SAO 148386[1], BD-15 426[1], ADS 1849 A[1], CCDM J02260-1520A[1], CSI-15 426 1[1], CSI-15 426 3[1], CSV 5987[1], GC 2933[1], GCRV 1376[1], HIC 11348[1], IDS 02212-1549 A[1], JP11 651[1], PLX 495[1], PLX 495.00[1], PPM 211510[1], SRS 4422[1], TYC 5860-2588-1[1], UBV 2495[1], UBV 2497[1], AB Cet[1], WDS J02260-1520A[1], YZ 105 634[1], Gaia DR1 5145812549404471680[1], SBC9 1482[1], PMSC 02213-1547Aab[1], PMSC 02213-1547A[1], WEB 2371[1] һәм Gaia DR2 5145812553700068992[1]
Йолдызлык Кит йолдызлыгы[d][2]
Компаньон BD-15 427[d][3] һәм HD 15144B[d][3]
Җирдән ераклык 81,9242 ± 0,9416 парсек[4]
Скорость вращения звезды 31 km/s[5]
Параллакс 12,2064 ± 0,1403 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения −55,131 ± 0,171 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения −45,585 ± 0,236 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек 1,5 ± 0,1 km/s[6]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d]
Спектраль сыйныф A3VpSrCrEu[7]
Күренмә йолдызча зурлык 5,83[8]
Металличность 0,03[9]
Диаметры 2 390 000 km[10]
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 36,501449209402 °[4]
Авышлык −15,341248806915 °[4]
Нәтиҗәле температура 8400 K[9]
Өслек гравитациясе 10 000 сантиметр на секунду в квадрате[9]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 15144 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  6. ↑ Pourbaix, D., Udry, S. SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2004. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20041213 — arXiv:astro-ph/0406573
  7. ↑ 7,0 7,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/192182
  8. ↑ 8,0 8,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Searle L., Lungershausen W. T., Sargent W. L. W. Studies of the Peculiar a Stars.IV. The Relative Abundances of Four Iron-Peak Elements // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 1966. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/148750
  10. ↑ O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
  11. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD15144&oldid=2933030