Wikipedia

HD15082

HD15082 — Андромеда йолдызлыгында урнашкан kA5hA8mF4[10] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 8,14 ± 0,01[11] тәшкил итә.

HD15082
Масса 1,495 ± 0,031 M☉[1]
Каталог коды HD 15082[2], GSC 02831-00594[2], HIP 11397[2], SAO 55561[2], 2MASS J02265106+3733017[2], BD+36 489[2], HIC 11397[2], PPM 67341[2], TD1 1417[2], TYC 2831-594-1[2], uvby98 100015082[2], GPM 36.712745+37.550502[2], GPM1 84[2], Gaia DR2 328636019723252096[2], Gaia DR1 328636019723252096[2], TIC 129979528[2], Gaia DR3 328636019723252096[2], TOI-1599[2][3], AG+37 282[2] һәм Renson 3750[2]
Йолдызлык Андромеда йолдызлыгы
Бала җисем WASP-33 b[d]
Җирдән ераклык 121,598 ± 0,4835 парсек[4]
Скорость вращения звезды 82,5 ± 2 km/s[5][6]
Параллакс 8,2238 ± 0,0327 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения −8,895 ± 0,034 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения −0,977 ± 0,035 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек −9,2 ± 2,8 km/s[7]
Тип переменной звезды разделённая система[d][8] һәм затменная звезда[d][9]
Спектраль сыйныф kA5hA8mF4[10]
Күренмә йолдызча зурлык 8,14 ± 0,01[11]
Светимость 6,5578823 ± 0,0683951 солнечная светимость[12]
Металличность −0,2[13]
Радиюс 1,5586445 ± 0,0734972 солнечный радиус[12]
Чор J2000.0[d][12][2]
Туры калкулык 36,71274275754 °[4]
Авышлык 37,55048235612 °[4]
Нәтиҗәле температура 7373 K[6][5]
Өслек гравитациясе 13 800 сантиметр на секунду в квадрате[6][5]
Оценка возраста объекта 0,1 гигагод[14]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[15] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[16][17]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[18] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[19] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[20] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[21]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ Barros S. C. C., A. Collier Cameron, D. Pollacco et al. Line-profile tomography of exoplanet transits - II. A gas-giant planet transiting a rapidly rotating A5 star★ // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2010. — 8 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1111/J.1365-2966.2010.16922.X — arXiv:1004.4551
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 15082 SIMBAD Astronomical Database
  3. ↑ Энциклопедия внесолнечных планет — 1995.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Saffe, C., Alacoria, J., Miquelarena, P. et al. Are Am stars and hot-Jupiter planets related? // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2022. — 15 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/202244774 — arXiv:2209.14257
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Saffe, C., Miquelarena, P., Alacoria, J. et al. Chemical analysis of early-type stars with planets // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2021. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/202040132 — arXiv:2101.04416
  7. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  8. ↑ Smith A. M. S., F. Faedi, Barros S. C. C. et al. Eclipsing Am binary systems in the SuperWASP survey // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2014. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201323158 — arXiv:1402.7168
  9. ↑ Kruse, Ethan, Caldwell, Douglas A., Stassun, Keivan G. et al. TESS Eclipsing Binary Stars. I. Short-cadence Observations of 4584 Eclipsing Binaries in Sectors 1–26 // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 2022. — 22 p. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.3847/1538-4365/AC324A — arXiv:2110.13382
  10. ↑ 10,0 10,1 F. Arenou Radial velocities. Measurements of 2800 B2-F5 stars for HIPPARCOS // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1999. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/AAS:1999489
  11. ↑ 11,0 11,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  13. ↑ Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201528052 — arXiv:1603.01146
  14. ↑ A. Moya, H. Bouy, D. Barrado High spatial resolution imaging of the star with a transiting planet WASP-33 // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2011. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201116889 — arXiv:1110.3160
  15. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  16. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  17. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  18. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  19. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  20. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  21. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD15082&oldid=2932994