Wikipedia

HD141891

HD141891 — Көньяк Өчпомак йолдызлыгы[d]нда урнашкан F1V[8] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 2,85[9] тәшкил итә.

HD141891
Сурәт
Масса 1,56 M☉
Каталог коды HD 141891[1], HIP 77952[1], HR 5897[1], SAO 253346[1], GJ 601 A[1], β TrA, 1RXS J155508.2-632553[1], 2MASS J15550857-6325507[1], CCDM J15551-6326A[1], CD-63 1135[1], CPC 20.1 4772[1], CPD-63 3723[1], FK5 589[1], GC 21332[1], GCRV 9149[1], HIC 77952[1], IDS 15463-6307 A[1], IRAS 15507-6316[1], JP11 2659[1], LTT 6339[1], N30 3569[1], NLTT 41426[1], PLX 3589[1], PLX 3589.00[1], PPM 361732[1], ROT 2233[1], TD1 18619[1], TYC 9027-5712-1[1], UBV 13469[1], uvby98 100141891 A[1], WDS J15551-6326A[1], Ci 20 948[1], WEB 13182[1], Gaia DR2 5826168461827543168[1], Gaia DR3 5826168461855385472[1], TIC 341149986[1], UBV M 20995[1] һәм Renson 40270[1]
Йолдызлык Көньяк Өчпомак йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 12,4246 ± 0,0337 парсек[2]
Скорость вращения звезды 69,63 km/s[3]
Параллакс 79,4292 ± 0,5786 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения −398,915 ± 1,02 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения −186,838 ± 0,922 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек 0,4 ± 0,6 km/s[5][6][7]
Спектраль сыйныф F1V[8]
Күренмә йолдызча зурлык 2,85[9]
Светимость 9,37 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 2,37
Металличность 8,01[10]
Радиюс 2,03 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][11][1]
Туры калкулык 238,785675265 °[11]
Авышлык −63,43072653639 °[11]
Нәтиҗәле температура 7384 K[10]
Өслек гравитациясе 16 600 сантиметр на секунду в квадрате[10]
Оценка возраста объекта 674 миллион лет

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[12] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[13][14]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[15] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[16] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[17] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[18]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 bet TrA SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ D. Montes, B. Montesinos Chromospheric activity and rotation of FGK stars in the solar vicinity // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2010. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/200913725 — arXiv:1002.4391
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ Duflot, M., Figon, P., Meyssonnier, N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1995. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Evans D. S. The revision of the general catalogue of radial velocities // Proceedings of the International Astronomical Union / José Miguel Rodríguez Espinosa — Cambridge University Press, 1979. — ISSN 1743-9221; 1743-9213
  8. ↑ 8,0 8,1 Corbally C. J., Gray R. O. Contributions to the Nearby Stars (NStars) Project: Spectroscopy of Stars Earlier than M0 within 40 pc--The Southern Sample // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2006. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/504637 — arXiv:astro-ph/0603770
  9. ↑ 9,0 9,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 K. Cunha, Lambert D. L. S⁴N: A spectroscopic survey of stars in the solar neighborhood // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2004. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20035801 — arXiv:astro-ph/0403108
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  12. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  13. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  14. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  15. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  16. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  17. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  18. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD141891&oldid=2932440