Wikipedia

HD141795

HD141795 — Елан йолдызлыгы[d]нда урнашкан kA2hA5mA7V[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 3,693 ± 0,009[7] тәшкил итә.

HD141795
Масса 1,82 ± 0,026 M☉[1]
Каталог коды IRAS 15483+0437[2], 2MASS J15504895+0428399[2], GSC 00360-01226[2], HD 141795[2], HIP 77622[2], HR 5892[2], SAO 121218[2], GJ 3921[2], ε Ser, BD+04 3069[2], FK5 588[2], GC 21288[2], GCRV 9131[2], HIC 77622[2], JP11 2654[2], N30 3560[2], PLX 3587[2], PLX 3587.00[2], PMC 90-93 419[2], PPM 161966[2], ROT 2232[2], TD1 18614[2], TYC 360-1226-1[2], UBV 13466[2], uvby98 100141795[2], YZ 0 2561[2], YZ 4 7096[2], HGAM 643[2], WEB 13133[2], Gaia DR2 4426032591024853504[2], 37 Ser, Gaia DR3 4426032591025363200[2], TIC 272698772[2], AG+04 1919[2], UBV M 20992[2] һәм Renson 40250[2]
Йолдызлык Елан йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 22,0608 ± 0,1216 парсек[3]
Скорость вращения звезды 33,1 km/s[4]
Параллакс 45,3293 ± 0,2499 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 62,017 ± 0,2 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 127,257 ± 0,246 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −9,4 ± 0,6 km/s[5]
Спектраль сыйныф kA2hA5mA7V[6]
Күренмә йолдызча зурлык 3,693 ± 0,009[7]
Светимость 12,134 ± 0,296 солнечная светимость[1]
Абсолют йолдыз зурлыгы 2,04[8]
Металличность 0,38[9][4]
Радиюс 1,783 ± 0,037 солнечный радиус[1]
Чор J2000.0[d][10][2]
Туры калкулык 237,70402592417 °[10]
Авышлык 4,47773087583 °[10]
Нәтиҗәле температура 7928 ± 88 K[4]
Өслек гравитациясе 17 400 сантиметр на секунду в квадрате[9]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[11] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[12][13]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[14] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[15] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[16] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[17]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Boyajian T. S., Belle G. v., Schaefer G. et al. Stellar diameters and temperatures. I. Main-sequence A, F, and G stars // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2012. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/746/1/101 — arXiv:1112.3316
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 2,25 2,26 2,27 2,28 2,29 2,30 2,31 2,32 2,33 2,34 eps Ser SIMBAD Astronomical Database
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 David, Trevor J., Hillenbrand L. A. The ages of early-type stars: Stromgren photometric methods calibrated, validated, tested, and applied to hosts and prospective hosts of directly imaged exoplanets // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2015. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1088/0004-637X/804/2/146 — arXiv:1501.03154
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ 6,0 6,1 Corbally C. J., Gray R. O. Contributions to the Nearby Stars (NStars) Project: Spectroscopy of Stars Earlier than M0 within 40 Parsecs: The Northern Sample. I // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/378365 — arXiv:astro-ph/0308182
  7. ↑ 7,0 7,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. ↑ E. Anderson, Ch. Francis XHIP: An extended hipparcos compilation // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2012. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773712050015 — arXiv:1108.4971
  9. ↑ 9,0 9,1 Erspamer D., North P. Automated spectroscopic abundances of A and F-type stars using echelle spectrographs II. Abundances of 140 A-F stars from ELODIE and CORALIE // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2003. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20021711 — arXiv:astro-ph/0210065
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  11. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  12. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  13. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  14. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  15. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  16. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  17. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD141795&oldid=2932433