Wikipedia

HD138769

HD138769 — Бүре йолдызлыгы[d]нда урнашкан B3V[5][6][2] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 3,68[7], 4,967 ± 0,037[8], 5,071 ± 0,023[8], 5,099 ± 0,031[8] һәм 6,7 ± 0,76[9] тәшкил итә.

HD138769
Каталог коды HD 138769[1], HIP 76371[1], SAO 225950[1], HR 5781[1], d Lup, 2MASS J15355324-4457300[1], CCDM J15359-4458AB[1], CEL 4383[1], CPC 0 13616[1], GC 20943[1], GCRV 8988[1], HIC 76371[1], IDS 15290-4437 AB[1], JP11 2618[1], PPM 320760[1], ROT 2200[1], TD1 18361[1], UBV 13320[1], uvby98 100138769[1], KT Lup[1], WDS J15359-4457AB[1], IRAS 15324-4447[1], HGAM 2037[1], WEB 12962[1], TIC 289877581[1], UCAC4 226-097834[1], UBV M 20833[1], ALS 15015[1] һәм Renson 39515[1]
Йолдызлык Бүре йолдызлыгы[d]
Скорость вращения звезды 30 ± 0,6 km/s[2]
Параллакс 7,62 ± 0,43 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −21,23 ± 0,31 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −20,53 ± 0,33 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 6,5 ± 2,8 km/s[4]
Спектраль сыйныф B3V[5][6][2]
Күренмә йолдызча зурлык 3,68[7], 4,967 ± 0,037[8], 5,071 ± 0,023[8], 5,099 ± 0,031[8] һәм 6,7 ± 0,76[9]
Чор J2000.0[d][3][1]
Туры калкулык 233,971866903 °[3]
Авышлык −44,958388381 °[3]
Нәтиҗәле температура 18 400 K[2]
Өслек гравитациясе 3160 сантиметр на секунду в квадрате[2]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 d Lup SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Curé, M. Stellar parameters and H α line profile variability of Be stars in the BeSOS survey // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2018. — 13 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STX3075 — arXiv:1711.08675
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 5,0 5,1 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
  6. ↑ 6,0 6,1 Buscombe W. Line strengths for southerns OB stars. II. Observations with moderate dispersion // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 1969. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/144.1.31
  7. ↑ 7,0 7,1 B. Cameron Reed Catalog of Galactic OB Stars // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2003. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/374771
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Van Dyk S. 2MASS All Sky Catalog of point sources — 2003.
  9. ↑ 9,0 9,1 Henden A. VizieR Online Data Catalog: UCAC4 Catalogue (Zacharias+, 2012) — 2012.
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD138769&oldid=2932268