HD135382Көньяк Өчпомак йолдызлыгы[d]нда урнашкан A1V[6][7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 2,89[8] тәшкил итә.

HD135382
Масса 1,99 M☉
Каталог коды IRAS 15142-6829[1], 2MASS J15185460-6840462[1], GSC 09259-04905[1], HD 135382[1], HIP 74946[1], HR 5671[1], SAO 253097[1], γ TrA, CPC 21.1 2882[1], CSV 102765[1], FK5 560[1], GC 20538[1], GCRV 8837[1], HIC 74946[1], N30 3438[1], NSV 7008[1], PLX 3443[1], PLX 3443.00[1], PPM 361338[1], ROT 5700[1], TD1 18065[1], TYC 9259-4905-1[1], UBV 13149[1], uvby98 100135382[1], WEB 12786[1], Gaia DR2 5823248090236270976[1], Gaia DR3 5823248090239625088[1], TIC 262834160[1], UBV M 20645[1] һәм Renson 38430[1]
Йолдызлык Көньяк Өчпомак йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 58,2042 ± 1,1271 парсек[2]
Скорость вращения звезды 199 km/s[3][4]
Параллакс 17,1809 ± 0,3327 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −31,187 ± 0,276 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −65,816 ± 0,272 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −3,6 ± 2,4 km/s[5]
Спектраль сыйныф A1V[6][7]
Күренмә йолдызча зурлык 2,89[8]
Светимость 249 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы −0,89
Радиюс 5,86 солнечный радиус
Диаметры 4 080 000 km[9]
Чор J2000.0[d][10][1]
Туры калкулык 229,72742203856 °[2]
Авышлык −68,679546673744 °[2]
Нәтиҗәле температура 9419 K[11]
Оценка возраста объекта 260 миллион лет

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[12] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[13][14]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[15] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[16] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[17] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[18]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 gam TrA SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. F. Royer, J. Zorec, Gómez A. E. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20065224arXiv:astro-ph/0610785
  4. Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20020943arXiv:astro-ph/0205255
  5. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  6. 6,0 6,1 De Vaucouleurs A. Spectral types and luminosities of B, A and F southern stars // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 1957. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/117.4.449
  7. 7,0 7,1 Levato O. H. Rotational Velocities and Spectral Types of Some A-Type Stars // Publications of the Astronomical Society of the PacificUniversity of Chicago Press, 1972. — ISSN 0004-6280; 1538-3873doi:10.1086/129336
  8. 8,0 8,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  9. McElwain M. Characterization of Dusty Debris Disks: The IRAS and Hipparcos Catalogs // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 2007. — 16 p. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1086/509912arXiv:astro-ph/0609555
  10. Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  11. J. Zorec, F. Royer Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2012. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201117691arXiv:1201.2052
  12. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  13. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  14. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  15. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  16. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  17. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  18. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү