Wikipedia

HD12447

HD12447 — Хут йолдызлыгында урнашкан kA0hA7Sr+kA2hF2mF2(IV)[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 3,75 ± 0,26[5], 3,58 ± 0,23[5] һәм 3,62 ± 0,33[5] тәшкил итә.

HD12447
Масса 2,3 M☉
Каталог коды HIP 9487[1], α Psc, ADS 1615 AB[1], 2MASS J02020277+0245495[1], BD+02 317[1], CCDM J02020+0246AB[1], HIC 9487[1], IDS 01569+0217 AB[1], IRAS 01594+0231[1], IRAS F01594+0231[1], JP11 577[1], NSV 705[1], TD1 1179[1], UBV 2056[1], uvby98 100012447[1], alf Psc[1], WDS J02020+0246AB[1], PMSC 01569+0217[1], 113 Psc, IDS 02020+0246 AB[1], TIC 422692360[1], AAVSO 0156+02[1] һәм UBV M 8620[1]
Йолдызлык Хут йолдызлыгы
Скорость вращения звезды 81 km/s
Параллакс 21,66 ± 1,06 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 0,04 ± 0,72 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 32,45 ± 1,01 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 7,5 ± 1,8 km/s[3]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d]
Спектраль сыйныф kA0hA7Sr+kA2hF2mF2(IV)[4]
Күренмә йолдызча зурлык 3,75 ± 0,26[5], 3,58 ± 0,23[5] һәм 3,62 ± 0,33[5]
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,5
Радиюс 2,56 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][2][1]
Туры калкулык 30,511748813 °[2]
Авышлык 2,763761377 °[2]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[6] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[7][8]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[9] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[10] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[11] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[12]

Искәрмәләр үзгәртү

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 alf Psc SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ 4,0 4,1 Gray R. O., Garrison R. F. The late A-type stars - Refined MK classification, confrontation with Stromgren photometry, and the effects of rotation // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1989. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/191349
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Van Dyk S. 2MASS All Sky Catalog of point sources — 2003.
  6. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  7. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  8. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  9. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  10. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  11. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  12. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият үзгәртү

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD12447&oldid=4104916