Wikipedia

HD115800

HD115800 — Гидра йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан Fm_dD[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 9,51 ± 0,03[6] тәшкил итә.

HD115800
Каталог коды TYC 6708-500-1[1], Gaia DR1 6183368346222728704[1], SAO 181557[1], 2MASS J13195361-2748157[1], GSC 06708-00500[1], HD 115800[1], ADS 8859 AB[1], CCDM J13199-2748AB[1], CD-27 9157[1], CPD-27 4685[1], IDS 13144-2717 AB[1], PPM 261509[1], WDS J13199-2748AB[1], YZ 117 8468[1] һәм FAUST 3738[1]
Йолдызлык Гидра йолдызлыгы[d][2]
Параллакс 2,35 ± 0,28 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −11,885 ± 0,342 миллиарксекунд в год[3] һәм −11,7 ± 1,6 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения 6,652 ± 0,967 миллиарксекунд в год[3] һәм 9,1 ± 1,7 миллиарксекунд в год[4]
Спектраль сыйныф Fm_dD[5]
Күренмә йолдызча зурлык 9,51 ± 0,03[6]
Чор J2000.0[d][3][4]
Туры калкулык 199,973428 °[3] һәм 199,97341958 °[4]
Авышлык −27,8043811 °[3] һәм −27,80439028 °[4]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 115800 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 C. Dafonte, E. Masana, C. Fabricius et al. Gaia Data Release 1. Summary of the astrometric, photometric, and survey properties // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201629512 — arXiv:1609.04172
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Bastian U., Fabricius C., Hog E. The Tycho Reference Catalogue // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1998. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  5. ↑ 5,0 5,1 Houk N. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars, Vol. 3 — 1982.
  6. ↑ 6,0 6,1 Fabricius, C., Høg, E. The Tycho double star catalogue // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20011822
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD115800&oldid=2930802