Wikipedia

HD114519

HD114519 — Тазылар йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан F6IV+G8IV[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,93[7] тәшкил итә.

HD114519
Каталог коды HIP 64293[1], SAO 63382[1], 2MASS J13103691+3556056[1], GJ 9430[1], GJ 501.1[1], GSC 02534-01642[1], HD 114519[1], 1ES 1308+36.1[1], PLX 3008[1], AG+36 1179[1], BD+36 2344[1], GCRV 7838[1], HIC 64293[1], PPM 76989[1], RBS 1226[1], TYC 2534-1642-1[1], UBV M 19117[1], RS CVn[1], uvby98 100114519 V[1], 1RXS J131036.5+355604[1], WDS J13106+3556AB[1], uvby98 100114519[1], SBC9 752[1], CMC 205167[1], GPM 197.653928+35.934832[1], SBC7 482[1], RX J1310.6+3556[1], [ZEH2003] RX J1310.6+3556 1[1], Gaia DR1 1474194335477042944[1], WEB 11363[1] һәм Gaia DR2 1474194339773131648[1]
Йолдызлык Тазылар йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 135,8585 ± 0,7531 парсек[3]
Скорость вращения звезды 34,93 ± 0,74 km/s[4]
Параллакс 7,3606 ± 0,0408 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 20,576 ± 0,066 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −49,974 ± 0,055 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −14,97 ± 0,71 km/s[4]
Тип переменной звезды затменная звезда[d][5]
Спектраль сыйныф F6IV+G8IV[6]
Күренмә йолдызча зурлык 7,93[7]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 197,65378282548 °[3]
Авышлык 35,934885468584 °[3]
Оценка возраста объекта 2,5 гигагод

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр үзгәртү

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 RS CVn SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 Hillenbrand L. A. High-Dispersion Optical Spectra of Nearby Stars Younger Than the Sun // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2007. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/514336 — arXiv:0706.0542
  5. ↑ Kreiner, J. M. Up-to-date linear elements of eclipsing binaries // Acta Astron. / M. Kubiak — Copernicus Foundation for Polish Astronomy, 2004. — ISSN 0001-5237
  6. ↑ 6,0 6,1 Strassmeier K. G., Fekel F. C. The spectral classification of chromospherically active binary stars with composite spectra // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1990. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият үзгәртү

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD114519&oldid=2930709