Wikipedia

HD110066

HD110066 — Тазылар йолдызлыгы[d][3]нда урнашкан A0III:pSrCrEu[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,385 ± 0,01[8] тәшкил итә.

HD110066
Каталог коды GSC 02533-01452[1], HD 110066[1], SAO 63118[1], HIP 61748[1], HR 4816[1], 2MASS J12391686+3557068[1], AAVSO 1234+36[1], AG+36 1145[1], BD+36 2295[1], CSV 6945[1], FK5 3013[1], GC 17231[1], GCRV 7607[1], HIC 61748[1], PPM 76636[1], ROT 1862[1], TD1 16415[1], TYC 2533-1452-1[1], UBV 11349[1], UBV M 18467[1], AX CVn[1], Renson 31960[1], uvby98 100110066[1], Gaia DR1 1518706070862695040[1], WEB 10984[1], Gaia DR2 1518706075158403968[1], GEN# +1.00110066[1], SBS 41[1], SKY# 23619[1], TIC 165327084[1], [M60b]+36 320[1], [SS59] I 322[1], Gaia DR3 1518706075158403968[1] һәм WISEA J123916.88+355706.9[2]
Йолдызлык Тазылар йолдызлыгы[d][3]
Җирдән ераклык 140,2328 ± 1,1032 парсек[4]
Скорость вращения звезды 29 km/s[5]
Параллакс 7,131 ± 0,0561 миллисекунда дуги[4] һәм 7,2665 ± 0,0272 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −2,945 ± 0,061 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения 19,175 ± 0,083 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек −12,9 ± 0,3 km/s[6]
Тип переменной звезды α² Гончих Псов[d][1]
Спектраль сыйныф A0III:pSrCrEu[7]
Күренмә йолдызча зурлык 6,385 ± 0,01[8]
Металличность 1,48[9]
Диаметры 4 440 000 km[10]
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 189,82025321912 °[4]
Авышлык 35,951959154003 °[4]
Нәтиҗәле температура 10 080 K[11][9]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[12] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[13][14]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[15] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[16] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[17] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[18]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 AX CVn SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 VizieR
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. ↑ Royer, F., Grenier, S., Baylac, M. -O. et al. Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2002. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20020943 — arXiv:astro-ph/0205255
  6. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  7. ↑ 7,0 7,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/192182
  8. ↑ 8,0 8,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. ↑ 9,0 9,1 Adelman S. J. Line identifications, elemental abundances, and equivalent widths for 21 sharp-lined cool peculiar A stars and two comparison standards // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1973. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190277
  10. ↑ O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
  11. ↑ Wolff S. C. A Spectroscopic and Photometric Study of the AP Stars // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1967. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190162
  12. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  13. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  14. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  15. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  16. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  17. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  18. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD110066&oldid=2930452