Wikipedia

HD10840

HD10840 — Көньяк Гидра йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан ApSi[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,79 ± 0,01[7] тәшкил итә.

HD10840
Каталог коды GSC 08850-01317[1], HD 10840[1], SAO 248427[1], HIP 8132[1], 2MASS J01443295-6101073[1], CD-61 304[1], CPC 20.1 339[1], CPD-61 139[1], GC 2140[1], HIC 8132[1], PPM 352557[1], TD1 1009[1], TYC 8850-1317-1[1], BM Hyi[1], uvby98 100010840 V[1], uvby98 100010840[1], TIC 231844926[1] һәм Gaia DR2 4712976435488313216[1]
Йолдызлык Көньяк Гидра йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 195,4652 ± 1,6276 парсек[3]
Скорость вращения звезды 35 ± 10 km/s[4]
Параллакс 5,116 ± 0,0426 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −5,903 ± 0,063 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 26,452 ± 0,072 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 19,4 ± 2,1 km/s[5]
Спектраль сыйныф ApSi[6]
Күренмә йолдызча зурлык 6,79 ± 0,01[7]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 26,137379521848 °[3]
Авышлык −61,01870568155 °[3]
Нәтиҗәле температура 11 600 K[4]
Өслек гравитациясе 3980 сантиметр на секунду в квадрате[4]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 BM Hyi SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Landstreet J. Abundances determined using Si ii and Si iii in B-type stars: evidence for stratification // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2013. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201220671 — arXiv:1301.3050
  5. ↑ Levato H., Malaroda S., Morrell N. et al. Radial velocities and axial rotation for a sample of chemically peculiar stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1996. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ 6,0 6,1 Houk N. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 — 1975.
  7. ↑ 7,0 7,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD10840&oldid=2930339