HD107574Карга йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан F3IV/V[4] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 8,54 ± 0,01[5] тәшкил итә.

HD107574
Каталог коды HD 107574[1], HIP 60299[1], SAO 157237[1], 2MASS J12215188-1824000[1], GSC 06105-00588[1], BD-17 3602[1], FK5 5092[1], HIC 60299[1], PPM 225726[1], SRS 10942[1], TYC 6105-588-1[1], uvby98 100107574[1], YZ 108 4757[1], SBC9 3796[1], Gaia DR1 3519694740947731328[1] һәм Gaia DR2 3519694745243627648[1]
Йолдызлык Карга йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 133,7024 ± 1,1441 парсек[3]
Параллакс 7,4793 ± 0,064 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения 19,735 ± 0,109 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −139,451 ± 0,112 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −27,44 ± 0,47 km/s[3]
Спектраль сыйныф F3IV/V[4]
Күренмә йолдызча зурлык 8,54 ± 0,01[5]
Металличность −0,65[6][7]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 185,46607537623 °[3]
Авышлык −18,400071073031 °[3]
Нәтиҗәле температура 6250 K[6][7]
Өслек гравитациясе 800 сантиметр на секунду в квадрате[6][7]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр үзгәртү

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 107574 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. 4,0 4,1 Houk N., Smith-Moore M. Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars — 1988.
  5. 5,0 5,1 Bastian U., Fabricius C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. 6,0 6,1 6,2 Karinkuzhi D., Goswami A. Chemical analysis of CH stars - II. Atmospheric parameters and elemental abundances // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2015. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU2079arXiv:1412.3548
  7. 7,0 7,1 7,2 Karinkuzhi D., Goswami A. Chemical analysis of CH stars - I. Atmospheric parameters and elemental abundances // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. FlowerOUP, 2014. — ISSN 0035-8711; 1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU148arXiv:1410.0111
  8. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият үзгәртү

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз үзгәртү