Wikipedia

HD105601

HD105601 — Тазылар йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан A2[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,39[8] тәшкил итә.

HD105601
Каталог коды HD 105601[1], GSC 03017-01815[1], HIP 59271[1], SAO 62866[1], 2MASS J12092780+3837547[1], AG+38 1171[1], BD+39 2496[1], FK5 5076[1], GC 16603[1], GCRV 4233 E[1], HIC 59271[1], N30 2813[1], PPM 76307[1], ROT 1786[1], TD1 16098[1], TYC 3017-1815-1[1], UBV 10909[1], UBV M 17804[1], uvby98 100105601[1], GPM 182.365936+38.631988[1], Gaia DR1 4033732438571472000[1], WEB 10542[1] һәм Gaia DR2 4033732442866679040[1]
Йолдызлык Тазылар йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 119,3232 ± 0,8671 парсек[3]
Скорость вращения звезды 50 km/s[4]
Параллакс 8,3806 ± 0,0609 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −61,819 ± 0,073 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −31,654 ± 0,092 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −53,7 ± 2 km/s[5][6]
Спектраль сыйныф A2[7]
Күренмә йолдызча зурлык 7,39[8]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 182,36581858666 °[3]
Авышлык 38,631842373055 °[3]
Нәтиҗәле температура 7233 K[9]

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

Искәрмәләр

үзгәртү
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 105601 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ Uesugi A., Fukuda I. Catalogue of rotational velocities of the stars — 1970.
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ Wielen R., Schwan H., Dettbarn C. һ.б. Sixth catalogue of fundamental stars (FK6). Part III. Additional stars with direct solutions — 2000.
  7. ↑ 7,0 7,1 Cannon A. J., Pickering E. C. VizieR Online Data Catalog: Henry Draper Catalogue and Extension, published in Ann. Harvard Obs. 91-100 (1918-1925) // Annals of the Astronomical Observatory of Harvard College — 1918.
  8. ↑ 8,0 8,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  9. ↑ Asplund M., Casagrande L., Bessell M. An absolutely calibrated T_eff_ scale from the infrared flux method. Dwarfs and subgiants // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2010. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/200913204 — arXiv:1001.3142
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

үзгәртү
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

үзгәртү


Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,   Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD105601&oldid=2930151